Armoede in Hoenderloo

Het kerkje van Heldring aan de Heldringstraat te
Hoenderloo

In een van mijn wandelboekjes staat een verhaal genoteerd over Ds Heldring die in de negentiende eeuw een lange wandeling maakte over de Veluwe. In die tijd een woest gebied met hier en daar een boerennederzeetting, of zelfs alleen maar eenzame boerderijen. Zonder kunstmest en kunstmatige bewatering was het een bijzonder armetierig bestaan op deze hoge zandgronden. Snel last van verdroging en bijzonder onvruchtbaar.
Ds Heldring, aldus gaat het verhaal werd getroffen door de diepe armoede van de mensen in het gehucht Hoenderloo. Hij heeft daar ook wat aan gedaan; zo heeft hij zorg gedragen voor het slaan van een waterput en heeft hij het dorp uit haar isolatie geholpen. Een eerbetoon aan hem is "het witte kerkje van Hoenderloo". Nu had ik dat kerkje bij mijn wandelingen van en naar Hoenderloo nooit kunnen ontdekken. Maar gisteren met Ab heb ik het gezien. Bovenop een heuveltje stond het in haar witte pracht.
We waren te voet op weg naar IJs & Co, de lokale zomerse attractie van Hoenderloo; bekend tot in alle omstreken en voor concurrenten ongetwijfeld een doorn in het oog. Ab kent deze voorziening al vanaf zijn jeugd en vindt het ijs heel bijzonder. Vorig jaar heb ik het ook een keer mogen nuttigen en vond het vooral erg groot. Maar de lezer zal het niet willen geloven, er stond een rij mensen van meer dan 15 meter voor het kleine ijsloketje en iedereen stond geduldig te wachten.
Dat had Ds Heldring 160 jaar geleden niet kunnen vermoeden; van armoede geen sprake meer.