De mycorrhizae en de Westbroekse zodden

De pracht van het Westbroekse landschap

Gisteravond zijn Roos en ik naar een excursie met de agrarische natuurvereniging Noorderpark alhier in Westbroek; een zoddenwandeling. Een zodde is een dichtgegroeid stuk waterland; een in elkaar gegroeid wortelstelsel van waterplanten en moerasplanten zorgt voor een zekere stevigheid waarop je kunt lopen (wel voorzichtig doen en laarzen aan want je kunt er doorheen zakken).
Alleen al de fietstocht naar Westbroek via de Groenekanse weg en dan het fietspad naar Westbroek na de spoorovergang; prachtig. We zeiden dan ook tegen elkaar: "wat wonen we toch in een prachtige omgeving". Het was goed georganiseerd; Bert en Henk, twee mannen die hier geboerd hadden gaven informatie over het landschap, de planten en hoe het historisch zo gegroeid was. Het moerasgebied waarover de bisschop van Utrecht de baas was en die het liet ontginnen richting Utrechtse heuvelrug; hoe hierdoor het slagenlandschap ontstond met de lange, smalle percelen hier in Westbroek. Het biedt een prachtig landschappelijk beeld. Ondertussen liepen we door het landschap, over planken over een sloot, door zompig veengebied, zelfs een polsstok kwam eraan te pas. Aan het eind nog koffie met cake toe en werd gemeld dat er zaterdag een laatste mogelijkheid was om de stinzentuin van Wim Baas te bezoeken; deze is iedere laatste zaterdag van de maand open voor belangstellenden. En daar was ik vandaag.
Ongelooflijk wat hier is gepresteerd op tuingebied; een herstellend petgat met trilveen, zeg maar een nieuwe zodde. Allerlei waterplanten, graslandjes, orchideeën enzovoorts. Wim was niet te beroerd om veel uitleg te geven en zo kwamen we uitvoerig aan de praat over de mycorrhizae, een onderwerp waar Wim bijzonder veel van wist. Daar gaan we nog een sover verder praten spraken we af.