5-1 tegen Spanje

Het marktplein van Ulmen

De dag na de wedstrijd van NL tegen Spanje, ik was in Ulmen aan de wandel, deed ik wat inkopen bij een groente en fruit stal op de markt. Ik had die nacht tevoren ontzettend liggen hoesten en had een rauwe stem. De groenteman vroeg aan mij of ik gisteravond feest had gevierd. In mijn beste Duits vertelde ik hem dat mijn stem niet door feest vieren maar door een verkoudheid was aangedaan. En toen vertelde hij dat NL met 5-1 had gewonnen van Spanje. Ik wist helamaal niet dat die wedstrijd de avond tevoren gespeeld was; interesseert me ook eerlijk gezegd geen moer.
Maar ik kon het toch niet laten om aan een Duitse wat oudere meneer te vragen of hij voetbal had gekeken en of het een sportieve wedstrijd was geweest. De twee jaar geleden gespeelde finale tegen Spanje vond ik zo onsportief; na de actie waarbij een Spaanse speler een voetbalschoen vol op de borst kreeg wilde ik ook niet verder kijken.
Maar nu bleek dat NL volkomen verdiend de wedstrijd had gewonnen.
2 jaar geleden kregen we een merkwaardig bericht per chat van een vriendin uit Spanje; nu hoorden we niets. Dat gekke, straatarme land is helemaal zot van voetbal; dit moet voor hen een enorme frustratie zijn. Mij doet het weinig; wel realiseerde ik mij dat het precies 40 jaar geleden is dat we dat absolute topvoetbal gepresenteerd kregen met Johan Cruyff in de hoofdrol; dat was genieten tot Duitsland in de finale een spaak in het wiel stak.Na, wass macht es aus.