Baarhuisje |
De eerste plaats die we aandeden was Moordrecht; ik kende die plaats nog van minstens 25 jaar geleden toen ik hier ook wandelde. Een hoge kerk wist ik mij nog te herinneren. En ja die stond er nog; flink onder gescheten door de vogels, waarop Huib snedig opmerkte dat deze kerk wel erg in trek was bij vogels. Dat deed mij eraan herinneren dat ik mijn verrekijker bij me had; die gordde ik om en zo trokken we verder.
Het is toch wel een behoorlijke verrijking om een kijker bij je te hebben; die vogelhobby vind ik steeds leuker worden.
Bij Ouderkerk a/d IJssel aangekomen kwamen we langs een oud kerkhof met, als werd toegelicht op een informatiebord, zich een baarhuisje bevond. Dat gaf mij zo'n idiote associatie; baren en opgebaard worden hebben in mijn ogen zo'n tegengestelde betekenis dat ik mij bij de functionaliteit van een baarhuisje niets kon voorstellen. Het ging natuurlijk om een baar, ein Totenbahr zoals in dat prachtige lied van Mahler.
We staken daar de IJssel weer over en toen werd het voor de vogelaar in mij toch wel heel erg mooi. Ik zag een vogel die ik niet kon thuis brengen. Een jonge vrouw, gewapend met telelens wist dat het om een rietgors ging. Een nieuwe soort voor op m'n lijst!
Sloten met krabbenscheer. Indicator voor een schone natuur |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten