Of ze mij ook kennen

Bij de uitnodiging voor mijn verjaardags/familiefeestje had ik nadrukkelijk vermeld dat ik geen kadoos wenste te krijgen. Natuurlijk had Roos 'smorgens vroeg al iets voor me; een boek over mijn grote favoriet: Johann Sebastian Bach van de hand van de grote Bach-kenner John Eliot Gardiner. Bij aanvang was ik wat sceptisch; er is zo ontzettend weinig bekend over Bachs' leven dat een biografie geschreven kan worden op een paar A-4tjes. Maarten 't Hart heeft daar heel kritisch over geschreven dat veel uitgaven over Bach bestaan uit steeds sterker aangedikte compilaties van plagiaat. Maar dit boek schept vooral een enorme hoeveelheid context rond de mens Bach. Bij het doorbladeren kon ik al haast niet stoppen.
Tot mijn verrassing hadden de kinderen ondanks mijn verbod toch een geschenk voor hun oude vader. Voordat ik het keurig ingepakte geschenk open maakte kreeg ik al zo'n donkerbruin vermoeden en vroeg ik al: "toch niet een boek over Bach", en ja hoor, een tweede exemplaar. Wat vond ik dat lullig voor alle schenkers maar anderzijds kennen ze mij duidelijk heel goed en dat waardeer ik ten zeerste. Het is een fantastisch boek; ik ben er direct in begonnen gisteravond en heb de eerste 100 pagina's al tot mij genomen. Dank allemaal; precies in de roos; komt op m'n rijtje met klassieken.
Ik heb vanmorgen een exemplaar terug gebracht naar de boekhandel en in plaats daarvan een gebonden exemplaar van de Ilias in de nieuwste vertaling van uitgeverij Atheneum aangeschaft. Ik voel me verwend!
Terwijl ik dit Bloggie schrijf zit ik ontzettend te genieten van de vioolconcerten van Bach. Muziek en lezen; wat ben ik daar toch gek op!