Langs de IJssel

Vorige week dinsdag heb ik de bekende wandeling van Klarenbeek naar Deventer, onderdeel van het Marskramerpaad weer eens gelopen. Een verstild stuk Nederland dat je voor een deel door het bos en langs de IJssel voert, althans zo loop ik dit traject.
Je stapt de trein uit en direct al achter het station kom je op het wandelpad. Even verderop begint het Marskramerpad. Na tien minuten passeer je middenin het bos het spoortje van Zutphen naar Apeldoorn; een overgang middenin het bos vind ik altijd zo'n anachronisme, vandaar deze foto; mysterieus sfeertje met mist waar de zon door schijnt, voorjaarstinten in de bladeren. Prachtig en daar dan die spoorbomen met de knipperlichten.
Verder naar de Bandijk, een oude IJsseldijk. Ik beklom deze nog niet of daar stond een ree mij op te wachten. Hoe vaak ik hem al gelopen had weet ik niet, maar dit was de eerste keer in het vroege voorjaar. Overal het gezang van vogels; natuurlijk had ik de kijker niet bij ma want ik zou natuurlijk onderweg wild inslaan bij de mij bekende jager. Dat is gesjouw genoeg, maar jammer was het wel.
Afgeslagen van het Marskramerpad naar de IJssel.

Vrachtschip op de IJssel

Even op een bankje zitten kijken naar de pracht van het rivierenlandschap; daar kwam een groot schip aangetuft. Ik zwaaide naar de schipper. Na bezoek aan m'n jagersvriend ging ik verder naar Deventer; pontje over en door de binnenstad. Die vind ik lang niet zo mooi als de binnenstad van de andere mij bekende Hanzesteden:  Kampen, Doesburg en Zutphen.