Roos voor ons onderkomen in Milia |
We hoopten dat we het eerste stuk met iemand mee konden liften en ja hoor, we waren nog maar nauwelijks op weg of we werden achterop gereden en uitgenodigd om mee te rijden met de Servische meneer die in het complex werkzaam was of misschien zelfs wel de chef was. Hij bracht ons tot de kruising waar we twee dagen tevoren uit de bus waren gestapt.
Leuke wandeling, dwars door het geaccidenteerde landschap over een rustige landweg; enkele, vaak piepkleine dorpjes onderweg. En daar kwamen we bij de volgende grote weg; ach, grote weg, er komt af en toe een auto langs. Er stroomde een forse beek.
Beek bij de afslag van de grote weg |
Roos bedacht nog een uitstapje; de bus zou nog lang niet komen dus tijd genoeg. Maar na een forse afdaling bleek het ons niet duidelijk of we wel goed zaten; ook de GPS gaf geen uitsluitsel. Later bleek ook dat we een afslag te vroeg hadden genomen. Maar de afdaling was wel de moeite waard; we kwamen langs een beek, een merkwaardige ervaring in dit verder zo droge landschap. En daar zagen we gedurende enkele seconden een paar heel bijzondere vogels.
We gingen terug en zetten ons neer om op de bus of een taxi te wachten. Na een kwartiertje kwam er een taxi en even later zaten we in hotel Aris waar Roos had besproken voor 2 nachten. Leuk plaatsje waar de boot naar Sfakion, Sougia en Loutro vertrekt.
We hebben 'savonds heerlijk gegeten en na een vermoeiende wandeldag ook prima geslapen. Dat wandelen over asfaltwegen ligt mij wel; geen enge afgronden. Eigenlijk ben ik maar een schijterd in die berggebieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten