Maaien in de eilandspolder

In de boot door het mistige landschap naar het eerste eilandje

Had ik er tot voor kort nooit van gehoord, daar heb ik hem nu niet alleen gezien, maar zelfs bevaren en belopen: de Eilandspolder. Merkwaardig genoeg polder genoemd, terwijl het juist om "oud land" gaat; veenland dat vanouds bestaat en juist de basis vormde van waaruit de omringende polders, de Schermer en de Purmer tot stand konden komen. Hoewel, van land kon je nauwelijks spreken; de Eilandspoler bestaat uit allemaal veen-eilandjes, omringd door (prut)sloten; eilandjes die voor een belangrijk deel bestaan uit aangroeisel aan de veenlandjes en daarom meer weg hebben van een drijvende spons dan van land. Alzo mocht ik vandaag ervaren tijdens het ruimen van het gemaaide riet.

Aan het werk: Ab maait de rest ruimt op

Voor het eerst zag ik dit mij fascinerende landschap vanuit Grootschermer, vanaf het bruggetje aldaar tijdens de wandeling met Huib en Roos, enkele weken geleden. En dan vandaag heb ik er geholpen met riet ruimen. Mijn vriend Ab maait en ruimt ook daar in de Eilandspolder met een groep vrijwilligers om het landschapstype veenmos-rietlanden in stand te houden; feitelijk de zelfde doelstelling als het werk met de werkgroep Kwadijkse Vlot. Veenmos is de kenmerkende soort in een dergelijk ecotype. Ik werk daar graag aan mee, vind het ook ontzettend fijn om in de natuur aan het werk te zijn; dat is weer eens wat anders dan dat eeuwige gewandel door de natuur.
Maar dit Noord-Hollandse landschap, het landschap waar mijn geliefde vader zo gek op was, heeft een heel bijzondere plek in mijn hart. Vader vertelde mij over het schaatsen dat hij deed over dit soort slootjes tijdens de oorlog, bij het licht van de maan.

En weer terug naar de werkschuur

Als jongen vond ik dat al een fascinerende gedachte en dat is me altijd bij gebleven. Hier in de Eilandspolder vond ik dat door hem getypeerde landschap. Kijk maar eens op een topografische kaart naar het gebied tussen Grootschermer en Noordbeemster; allemaal eilandjes, omringd door water; perfect gebied om te schaatsen.
Overigens een heel gezellige groep. We zijn er stevig tegenaan gegaan. Om er te komen moest ik al om 5.00 uur opstaan. Na het harde werken en een bord met bonen uit de moestuin was ik "even" op bed gaan liggen. Goed, dat werd dus klokje rond waarna ik heerlijk uitgerust weer aan de volgende dag kon beginnen.