18 augustus 2013

Eindelijk weer eens over de Hoge Venen

Op het bankje halverwege de Hahnestrecke
Terwijl ik bij het bekende bakkertje in SImmerath broodjes voor de lunch insloeg had Roos bij de boekhandel een kaart van de omgeving gekocht. We lopen eigenlijk nooit meer op een kaart maar altijd op de GPS. Maar toch wel handig voor het overzicht want nu zag ik hoe dichtbij vanaf Simmerath het veen feitelijk lag, het veen war ik de afgelopen decennia zo vaak wandelde met vriend Dick en met m'n twee zonen en zelfs een keer met het hele gezin! In die tijd serveerden men in Hotel Hirsch te Kalterherberg een ontbijt zoals ik het ook later nooit meer heb meegemaakt, zo ontzettend uitgebreid. Wel lang geleden hoor.
Maar nu zag ik dat je er via Konzen Bahnhof zo naar toe kon lopen; een afstand van niks eigenlijk. Dus op de GPS naar Konzen en daar bij een vestiging van slager Wilms uit Roetgen broodbeleg gekocht en via Bahnhof het veen op. Langs Entenpfuhl en dan over de knuppelpaadjes tot het eind, bij het beekje waar ik jaren geleden ook eens door m'n rug ben gegaan. De toen nog jonge Hugo (ik denk een jaar of 11) heeft vervolgens de hele bagage gesjouwd naar Kalterherberg en ook toen ging mijn rugpijn dankzij het wandelen eigenlijk snel over. Maar daar had ik nu geen last meer van gelukkig.
Roos over het pad van de Hahnenstrecke
Via de Hahnenstrecke, een knuppelpaadje dat door een afwisselend veen/heide landschap voert naar het bankje middenin het veen. Een vriendelijke duitse meneer maakte een foto van ons tweetjes op dat bankje. Terug naar Simmerath via de andere kant van het veen tot Konzen Bahnhof, waar overigens al jaren geen trein meer rijdt; de spoorbaan is tegenwoordig met asfalt omgetoverd tot een fietspad. Via een andere route terug naar Simmerath op de GPS waarbij we de oude verdedigingswerken, de Höckerlinie uit WO II passeerden. Na een eenvoudig maar zeer overvloedig maal van Herr Braun weer heerlijk uitgeslapen.

Geen opmerkingen: