Bekende stuk van Simmerath naar Monschau

De brug over de Ruhr bij Dedenborn

Dat stuk van Simmerath naar Monschau zal ik/zullen we wat keertjes hebben gelopen. Zondag was dat weer het geval. Na het ontbijt, waarvan we de broodjes mee hebben genomen voor de lunch, op weg; langs het beeldje van de man met de pijp en door naar het Tiefenbachtal. Dat was ditmaal zo anders dan in voor- en najaar; alles begroeid en dus overweldigend groen. We genoten van de afdaling richting Dedenborn. Heel stoer heb ik niet voorgesteld om daar koffie met (overheerlijke) kruisbessenvlaai te gaan nuttigen; ik had mij voorgenomen om weer eens een afvalpoging te doen. Aangekomen in het dal van de Ruhr, dat we verder tot Monschau zouden volgen, over de brug die we al zo lang kennen. Een toevallige passant maakte de foto die dit Blogje siert.
Weer het dal uit geklommen en voort naar Monschau langs de Ruhrt. Bij Hammer de Ruhr weer overgestoken bij de camping en langs de weg tot de afslag van de Eifel wanderweg. Roos begon wat te haperen; het is ook wel ontzettend klimmen en dalen deze wandeling en we hadden al heel wat kilometers van zaterdag (26 km) in de benen. Maar je moet verder, dus weer omhoog en omlaag naar de Ruhr voor een volgende oversteek. En dan komt een forse klim tot slot maar wel met fraaie uitzichten en dan de laatste overgang bij het hutje van de dronken muis. Dan is het eind toch wel in zicht.
Ik wist dat om 15.30 de bus naar Aachen zou gaan dus hield ik het tempo behoorlijk hoog; Roos klaagde niet, maar had het wel een beetje moeilijk. We kwamen precies op tijd bij de bus; In Aachen een goede aansluiting naar Maastricht en aldaar opnieuw een goede aansluiting naar Utrecht. Maar al met al was het toch 5 uur reizen, maar het was de moeite waard.
In de trein hebben we de verschillende hamsoorten geproefd die we in Konzen hadden gekocht. Een apart Bloggie waard!