Voor mij is de vrijdag altijd een feestdag; dan ga ik samen met Roos naar de markt op de Planetenbaan om de wekelijkse boodschappen te doen. Eerst even naar John de Kroon, een vrolijke dertiger die zijn Amsterdamse afkomst niet verloochent. Heerlijke Opperdoezen koop ik wekelijks bij hem en als de tijd van de Opperdoes over is dan laat ik me door zijn advies leiden. En dan de Veenendaalse reform kraam; mijn volkoren meel en de ongebleekte bloem koop ik altijd bij hem, de basisingrediënten van het zelfgebakken brood. Inmiddels bak ik al zo'n 25 jaar zelf het brood. In een volgend Blog zal ik eens beschrijven hoe dat gaat. Ook verkoopt hij pectine voor de jam; probeer dat nog maar eens ergens te krijgen?!
En dan natuurlijk Gijs, de visboer uit Spakenburg; laatst vertelde hij me dat hij al 62 jaar vis schoon maakt. Dat is net zo lang als ik oud ben, dus vroeg ik verrast hoe oud hij eigenlijk was. 70 jaar, dus vanaf zijn achtste maakt hij vis schoon. Al jaren koop ik stoofaal bij hem. Eigenlijk kan het niet als lid van Slow Food, maar er zijn grenzen voor mij. Ook foie gras en kikkerbillen behoren tot mijn ingrediënten en zolang er stoofaal wordt aangeboden zal ik dat ook eten. Lekker eten vormt voor mij een belangrijke ingrediënt voor een plezierig leven.
Vorige week had ik een stuk boter voor hem meegenomen van Zuivel boerderij Boom en Bosch zo in de trant van: "dit krijg je van mij Gijs, die heerlijke paling van jou moet in de beste boter gebakken worden". Maar direct vroeg hij: "heeft ie ook kaas". Hij wees naar zijn buurman, een kaaskraam met vele soorten kaas en zei: "dat smaakt nergens meer naar". En we waren het gloeiend eens, de kaas in Nederland is helemaal niks meer en de mensen hebben het niet eens door. Dus ik nog snel een stuk kaas voor hem gehaald (ik moest toch nog zuivel halen voor mezelf) en had hem van een stuk kaas voorzien.
Vanmorgen zag ik hem weer en bestelde mijn wekelijkse kilo paling. Hij lachte van oor tot oor vanwege de kaas en de boter en ik was niet zo gek of ik heb nog even boter en kaas voor hem gehaald. We hebben nu afgesproken dat ik in het vervolg wekelijks een stuk kaas voor hem meebreng.
Kijk, dat vind ik nou distributie zoals dat binnen Slow Food vorm zou moeten krijgen. Je neemt wat van je adresjes mee naar derden die ook van een goede smaak houden. Zou Petrini dat nu bedoelen met "austere anarchism"?
En dan natuurlijk Gijs, de visboer uit Spakenburg; laatst vertelde hij me dat hij al 62 jaar vis schoon maakt. Dat is net zo lang als ik oud ben, dus vroeg ik verrast hoe oud hij eigenlijk was. 70 jaar, dus vanaf zijn achtste maakt hij vis schoon. Al jaren koop ik stoofaal bij hem. Eigenlijk kan het niet als lid van Slow Food, maar er zijn grenzen voor mij. Ook foie gras en kikkerbillen behoren tot mijn ingrediënten en zolang er stoofaal wordt aangeboden zal ik dat ook eten. Lekker eten vormt voor mij een belangrijke ingrediënt voor een plezierig leven.
Vorige week had ik een stuk boter voor hem meegenomen van Zuivel boerderij Boom en Bosch zo in de trant van: "dit krijg je van mij Gijs, die heerlijke paling van jou moet in de beste boter gebakken worden". Maar direct vroeg hij: "heeft ie ook kaas". Hij wees naar zijn buurman, een kaaskraam met vele soorten kaas en zei: "dat smaakt nergens meer naar". En we waren het gloeiend eens, de kaas in Nederland is helemaal niks meer en de mensen hebben het niet eens door. Dus ik nog snel een stuk kaas voor hem gehaald (ik moest toch nog zuivel halen voor mezelf) en had hem van een stuk kaas voorzien.
Vanmorgen zag ik hem weer en bestelde mijn wekelijkse kilo paling. Hij lachte van oor tot oor vanwege de kaas en de boter en ik was niet zo gek of ik heb nog even boter en kaas voor hem gehaald. We hebben nu afgesproken dat ik in het vervolg wekelijks een stuk kaas voor hem meebreng.
Kijk, dat vind ik nou distributie zoals dat binnen Slow Food vorm zou moeten krijgen. Je neemt wat van je adresjes mee naar derden die ook van een goede smaak houden. Zou Petrini dat nu bedoelen met "austere anarchism"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten