Koken voor Roos

 

Appeltaartje voorbereid

Deze week hebben Roos en ik elkaar weinig gezien, de zonnige dagen heb ik gebruikt om weer eens lekker de benen te strekken en aangezien er voor vandaag weinig goeds werd voorspeld had ik mij voorgenomen om deze dag te gebruiken om eens lekker te gaan bakken en koken zodat ik haar goed kon onthalen op een smakelijk maal. En zo stond ik al vroeg in de keuken kippenvleugels te bakken en een karbonade te bakken in het zelfde mengsel van boter en olijfolie. Werd wel veel vet, maar vooruit de uien erna gebakken en het fijn gesneden vlees van de karbonade en de kippenvleugels er doorheen. Rijst gekookt en alles gemengd tot een nassi die er bij nader inzien wel wat erg vettig uitzag; vind ik zelf wel lekker maar zoals ik al vreesde bleek later dat Roos het wel erg vet vond. Nou ja, intussen had ik ook een appeltaartdeeg bereid en de vorm gevuld en klaargezet om af te bakken samen met een brood dat ik intussen ook had voorbereid; dat doe ik om zo weinig mogelijk energie te gebruiken en bij voorkeur als er veel zon-energie wordt opgewekt.  Nog een pindasaus voor bij de nassi, dat was het wel zo'n beetje. Toen brood en taartje uit de oven kwamen ging aan de wandel, het was droog en zelfs een beetje zonnig. Ik stuurde een WhatsApp bericht naar Roos die vanmiddag in Amsterdam bij een opera zat te genieten, ik vroeg of zij de sleutels bij zich had en dat bleek het geval. Ik had dus de tijd aan mezelf en liep lekker door mijn bekende bos, mijn achtertuintje noem ik het vaak. Natuurlijk relatief veel wandelaars in het bos, e meeste bankjes waren bezet, ik mag zo graag zitten mijmeren zo in de natuur. Er stopte een hardloper die verbaasd keek naar twee bomen die kennelijk onlangs waren omgehakt en er nog lagen. Ik herkende hem direct als de dirigent waar ik decennia geleden bij heb gezongen en we raakten uiteraard direct in gesprek. Hij haalde mij uiteindelijk zelfs over om een half jaar mee te gaan zingen in een koor van hem dat wekelijks oefent in een school op loopafstand van mijn flatje. En laat ik nu afgelopen weken het gevoel hebben gehad dat ik best nog eens in een koor zou willen zingen maar dan wel voor beperkte tijd en dit koor gaat stoppen in november en heeft kennelijk dringend behoefte aan mannenstemmen om het afscheidsconcert wat volume in het lage register te verlenen. Komt dat even goed uit! Ik vertelde hem dat Roos componeerde en ook voor koor, daar had hij wel oren naar en vroeg me of ik bij de eerste repetitie misschien al voor partituren zou kunnen zorg dragen.
Toen ik thuis kwam was Roos er al en kon ik haar verrassen met dit verhaal over het koor en onze ouwe dirigent, overigens een leeftijdsgenoot van mij. Ze was ermee ingenomen dat hij interesse toonde in haar composities voor koor. 
En we hebben heerlijk gegeten en inderdaad vond Roos de nassi wat vet maar het appeltaartje had al veel goed gemaakt ha ha.