 |
| Prachtig die tere beukenblaadjes |
Het voorjaar is losgebroken, een paar weken eerder dan "vroegig", je ziet het in het bos met het vrolijk stemmende eerste groen, de knopjes van de beuken springen open en de tere nieuwe (eetbare!) blaadjes komen voorzichtig tevoorschijn, een vrolijk stemmend proces. Het heeft Heine echter droefgeestig gestemd, een stemming die hij heeft neergelegd in een gedicht: "das erste Grün", door Robert Schumann getoonzet in een prachtig lied waarmee ik voor het eerste kennis maakte door toedoen van mijn goede vriend Dick in Vaals. Hij zong dat lied vaak wanneer we in het voorjaar langs 's-herenwegen wandelden; hij zong het uiteraard in marstempo zoals dat wandelaars betaamt zodat ik het altijd als een vrolijk lied had geïnterpreteerd. Ik kwam het een keer, bladerend in een Schumann partituur bij toeval tegen (wist niet eens dat het van Schumann was?!) en ben het met Roos gaan doen, dat wil zeggen zij zong en ik begeleidde dat, maar in marstempo zoals ik het van Dick had "geleerd". Pas veel later verdiepte ik me, daartoe ongetwijfeld aangezet door Roos in de tekst die (uiteraard op z'n Heine's) droefgeestig, melancholiek is en vraagt om een subtiel tempo.
En vaak wanneer ik in deze tijd door het bos wandel schiet mij dit lied in het hoofd maar "klinkt" nog steeds in het tempo van die ouwe Dick, lekker vrolijk, gelijk de stemming die dat eerste groen oproept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten