 |
| Een vriendelijke voorbijganger maakte deze foto van de twee "Wanderburschen" |
Heerlijk uitgeslapen werd ik wakker op de bank bij vriend Dick in Vaals. Voor vandaag hadden we een wandeling vanuit huis naar Epen gepland, een wandeling van 13 kilometer die ons aan het eind langs de Geul zou voeren. Maar eerst genoeglijk ontbijten waarbij ik het niet kon laten om een banaantje te scoren, ik koop nooit bananen maar wanneer ik bij een van mijn dochters ben of zoals nu bij Dick dan biets ik er altijd eentje, ben best dol op bananen en "er zit veel Kalium in" aldus Dick en dat wist ik niet.
Via het bekende bruggetje langs het - inmiddels voormalige - politiebureau en een smal wandelpad dwars door een aardappelveld kwamen we bij het Holsetterbos waarover Dick interessant kon vertellen, een bos met een oud recht van de bewoners van Holset om hout te gebruiken waarvan nog steeds gebruik gemaakt wordt. Oversteek over de Epenerbaan en daarna een stevige afdaling in een weer verrassend mooie omgeving waarover we dan ook regelmatig ons genoegen uitspraken, we komen hier al zo lang, Dick woont hier inmiddels al vele jaren en het blijft voor beiden een favoriet wandelgebied. Net als enkele jaren geleden in het gebied van de IJzeren Rijn moest ik weer even testen of mij val-techniek, opgedaan tijdens de judolessen in mijn jeugd nog werkte, kortom ik ging even onderuit, maar kon nagenoeg ongeblesseerd weer verder. Ik geloof dat Dick meer schrok dan ik, maar er was gelukkig niets aan de hand. En daar kwam eindelijk de Geul, de fraaie beek die nog niet zo lang geleden na een enorme regenbui heel Valkenburg en omstreken onder water heeft gezet, nu een rustige beek waarin bloemetjes van de water ranonkel (denk ik). Ook passeerden we de Heimans groeve en daar lag Epen. Daar namen we afscheid, DIck ging richting Gulpen en ik naar Maastricht. Waren twee fijne dagen geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten