 |
| Aan het werk |
Viel vanochtend niet meer om vroeg op te staan; eigenlijk voor het eerst dat het me gewoon moeite kostte om mezelf op gang te krijgen. Gelukkig had ik gisteravond alles al klaar gezet en stond de rugzak bepakt klaar. Een kopje thee en een kopje koffie en een klein stukje krentenbrood waren genoeg en uiteindelijk vertrok ik met de fiets en zwaaide nog naar Roos die voor het raam stond. Ja ja, Roos was ook zo vroeg opgestaan; ik weet nog steeds niet wat haar bezielde; waarschijnlijk een enorme dosis extra energie die zij had gekregen door haar ervaringen van gisteravond toen zij met twee professionals een tiental van haar liederen aan het instuderen was en dat met groot plezier en waardering van allen. Zal het binnenkort beluisteren. Ze wilde ook snel terug naar Wijhe om het e.e.a. verder te bewerken.
Ik ging naar Amersfoort en via Amsterdam CS naar Edam waar Ab en zijn broer Dick mij al opwachtten op het busstation; als altijd bij de pisbak, die ik na de busrit pleeg te bezoeken.
De rit naar de werkschuur in de eilandspolder ging weer door de fraaie dorpjes aldaar. Kees had taart gehaald en vanaf half negen zaten veertien heren aan de koffie met gebak. Gezellig om elkaar weer te spreken. Met de boot naar de twee landjes die gisteren waren gemaaid door Ab en waarvan we met z'n allen het riet afvoerden, d.w.z. op een hoop aan de kant sjouwden teneinde het oppervlak te verschralen; hierdoor komt een fraaie vegetatie tot haar recht; het veenmosrietland met orchideeën en andere bijzondere soorten in samenhang.
Ik hoefde helemaal niet voorzichtig aan te doen vanwege de lichte rugklachten die ik afgelopen week had; ik voelde al dat bij dit werk de rugspieren het werk moesten doen en dat het SI gewricht daar hooguit baat bij had. Heerlijk zwoegen met het natte riet dat door massa's "pispotjes" soms amper hanteerbaar was. En natuurlijk weer ontzettend gezellig met zo'n club kerels; dit keer was er geen enkele dame die deelnam aan het werk.
Het werd almaar warmer en de beloofde regen bleef gelukkig uit. Tegen 14 uur waren we klaar en stelde Ab voor om nog een stukje door de polder te varen waarbij het landje van Corinne werd aangedaan. Ab leidde haar beide zonen die inmiddels deel uitmaken van onze werkgroep over het landje. Daarna terug naar de werkschuur. Wim-Jan en Herman brachten mij naar station Kogerveld waar ik mijn waterflesjes kon bijvullen; het was een dorstige werkdag geweest. Viel niet mee om wakker te blijven in de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten