Geen wolkje aan de lucht

 Hier een ouderwetse uitdrukking voor een situatie waarin zich geen problemen voordoen. Zojuist keek ik uit het slaapkamerraam, gewoon zomaar, niet omdat ik iets bijzonders verwachtte maar omdat het zonnetje zo mooi scheen en ik dankzij een zorgvuldig hitte resistentie regime de temperatuur in de flat redelijk in de hand kon houden zonder air conditioning of andere energie slurpende zaken; het is om half twee 's-middags "slechts" 26 graden Celsius in de bovenste lade van mijn dressoir waar ik de precisie thermometer uit de nalatenschap van Roos' vader bewaar, de temperatuur die ik definieer als kamertemperatuur. "Geen wolkje aan de lucht zover".
De ochtend heb ik voor een belangrijk deel doorgebracht met kijken naar de uitzending van "Zomergasten", programma van de door mij gesponsorde omroepvereniging - hoe kan het anders - de VPRO. Deze bijzondere uitzending was ons geadviseerd door een 89-jarige vriend van ons en hij had gelijk! Sandra Phlippen, econoom bij ABN-Amro was de gast; een combinatie van economie en sociologie was haar intellectuele bagage en dat leidde tot een bijzonder genuanceerde kijk op economische mechanismen als kapitalisme en het met elkaar omgaan binnen de samenleving, regeringsvorm en de energietransitie. Helaas zag ook Sandra in dat het uitblijven van een drastische ommekeer in de CO2 uitstoot een niet meer te keren klimaatcatastrofe zou veroorzaken; kortom nu of nooit. Helaas heb ik het gevoel dat deze catastrofe heden in alle hevigheid aanzwelt; straks geen drinkwater meer in Zuid Europa om maar iets te noemen.
En kijkend uit mijn slaapkamerraam, inderdaad geen wolkje aan de hemel maar wel een enorm aantal condens strepen van straalvliegtuigen; meer dan ik ooit heb waargenomen; ik zie het klimaat scenario uiterst somber in.