Bridge studeren

 Met bridgen heb ik een wonderlijke verhouding; enerzijds vind ik het een uitdaging, anderzijds vind ik het vaak ook een beetje zonde van m'n tijd omdat alle studie en inspanning geen verbetering oplevert. Ben ik niet gewend geweest in mijn leven, dat zal de reden zijn en dat wetende zet ik toch steeds weer door; het spel blijft intrigerend.
Roos had vandaag geen zin om te gaan wandelen en ik wel, dus na de koffie naar Dalfsen, een wandelpareltje op 30 minuten treinafstand van Wijhe. Ik heb daar een rondje, dat uitbreidbaar is uiteraard maar dat ook diverse bankjes kent. Het bridgestudieboek van Mollo had ik meegenomen en daar ben ik op een aantal bankjes lekker in gaan studeren; hoofdstuk 2 en 4, gaande over het tegenspelen probeer ik te begrijpen; is best heel moeilijk. En hoofdstuk 6 gaat nog weer een stuk verder. Het is echt een "Totalspiel", waarbij je rekening moet houden met wat de tegenstanders geboden hebben en dat ook vasthoudt bij je uitkomst, de belangrijke "eerste zet" van het bridgen. Het is uiterst boeiend en ik heb daarom ook best begrip voor die studenten destijds op Uilenstede die zich zo in het bridgen hebben verdiept dat zij, de studie op de tweede plaats zettend een boterham met bridgen zijn gaan verdienen. 
Stilletjes overdenk ik ook wel eens hoe het gegaan zou zijn als mijn jeugdvriend Bram en ik ons aan het bridgen hadden gezet in onze jonge jaren. In zijn familie werd al jaren gebridged; ik had van mijn grootmoeder al het kaarten, zij het klaverjassen geleerd en was best gek met kaartspelletjes. Uiteindelijk heb ik het bridgen pas in mijn studententijd opgepakt en ergens eind 70er jaren een cursus gedaan en de boekjes van Sint en Schipperhein bestudeerd; een vaste bridgepartner had ik nooit totdat Roos per se het spel in de vingers wilde krijgen en er aanzienlijk meer energie in stak.