Een dag vol tractaties

De winkel van banketbakker van Ingen in De Bilt

We hadden afgesproken dat we deze week iedere dag in ons eigen huis zouden blijven slapen, maar ja, vandaag was Roos jarig en dat is dan toch wel een beetje katterig wakker worden. Dat betekende wel dat de jarige het ontbijt moest verzorgen en zo lagen we al om half acht ons broodje te knagen met een eitje en natuurlijk een kopje thee.
Daarna ging ik boodschappen doen en Roos zou naar de UB om boeken terug te brengen. Op de terugweg van boodschappen doen passeerde ik banketbakkerij van Ingen; ik keerde op mijn schreden terug en kocht twee walnootgebakjes en ging direct door naar Roos' huis. Ik trof haar nog maar net; ze stond klaar met de fiets om te vertrekken. Koffie hadden we al op en dus verorberden we beiden de eerste tractatie van deze dag en gingen vervolgens opnieuw ons weegs.
Ik wilde een stevige wandeling maken; na die voor ons doen zeer passieve excursieweek wilde ik even stevig aan de wandel. Gisteren met Roos al twee uur gelopen en nu opnieuw in m'n eentje. Ik hoorde de bladblazers alweer stevig oefenen voor het concert van de waanzin; één van de optredenden liep al kabaal makend over het grasveld van de golfclub; had v.w.b. het verwijderen van blad geen enkel effect; de stilte werd bijzonder efficiënt verbroken, dat lijkt toch wel het hoofddoel van deze maffe apparaten. Vegen en opruimen gaat veel efficiënter. De knaap op het grasveld had kunnen volstaan met de doodenkele blaadjes die er lagen gewoon al bukkend op te rapen. Maar voorlopig even laten liggen leek mij ook een optie. Het verwijderen van de bladeren is ook zo slecht voor de natuur!
Maar goed, na twee uur was ik weer thuis en lekker aan de thee. 's-Middags kreeg ik nog een leuk Whatsapp bericht met geluid en filmpje van Mariska en haar kinderen; ze zongen Roos toe vanwege haar verjaardag.
Om 19.00 uur naar de groepsles Pilates van Debbie bij Sportcity en nog even in de sauna. Roos tracteerde na afloop nogal bescheiden met een keur aan snoeperigheid.
Roos was snel naar huis gegaan omdat haar zoon Douwe langs zou komen. Om half tien ging ik daar ook heen en daar stond de volgende tractatie op mij te wachten; opnieuw een heerlijk (mokka in dit geval) gebakje van van Ingen. Schoof ik er met genoegen weer in.
Een verrukkelijke discussie met Douwe gevoerd; wat is hij een goed debater! Die zie ik nog wel eens in de politiek terecht komen; hij heeft het wel in zich. Met argumentatie en vooral kalmte weet hij zelfs zo'n opgewonden standje als mij in toom te houden.
Roos serveerde naast wijn en bier tal van kazen die ik toch ook wel als een tractatie zou willen beschouwen.