De eerste keer dat ik op wandel vakantie ging was met vrienden Dick; een week door de Eifel was het plan. Ik had een enorme rugzak meegenomen; geen tent, geen kookspullen maar wel reserve broek, veel ondergoed, extra schoenen. Kortom, die zak was loodzwaar en het was mijn eerste meerdaagse wandeltocht. We begonnen bij het station in Eupen en wilden de eerste dag langs de Helle lopen om te eindigen in Monschau. Dat haalde ik helemaal niet en zo eindigden we bij hotel zur Buche in Mützenich; ik had beginnende (?) blaren en ik was uitgevloerd. De volgende dag weer verder en dat werd een helse tocht voor mij; geen tussenmogelijkheid, we liepen door tot Hellenthal. Onderweg bleken m'n voeten helemaal kapot te gaan; andere schoenen aan. De derde dag hebben we niet alles gelopen wat we van plan waren maar een deel gebust. Overigens was het een fantastische week; een stralende week volgens Dick want het was de week na de ontploffing in Tsjernobyl. Ik denk er nog met genoegen aan terug. Maar nu hier in Griekenland zit ik weer met veel te veel bagage; niet omdat ik het nodig heb, maar omdat het kan. Daarom moest ik vanmorgen aan die wandeling met die enorme hoeveelheid bagage denken toen ik die tas met overbodige spullen zag staan; nergens voor nodig; een rugzakje is voldoende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten