12 september 2017

Beetje klaar met ballet

Vanavond zijn we naar het ballet gala geweest. Roos is al vele jaren lid van "de vrienden van de opera" en van "de vrienden van het nationaal ballet". Die twee verenigingen zijn sinds enige tijd samen gegaan. Jaarlijks wordt het seizoen geopend met een balletgala en Roos had voorgesteld dat we daar dit jaar eens naar toe zouden gaan; waarom niet? Maar eigenlijk hebben we het niet meer zo op - met name klassiek - ballet. Telkens de zelfde pasjes, draaien, armen omhoog, op de spitzen; ontzettend knap allemaal hoor en je neemt je pet diep af voor de uitvoerenden, maar het is wel telkens het zelfde.
Ik moet bekennen dat ik het Zwanenmeer van Tsjaikovski nog steeds ontroerend mooi vind hoewel dan al die pas de deux je gaan vervelen. Die dromerige sfeer met al die zwaantjes blijf ik mooi vinden en de vier kleine zwaantjes kan ik niet vaak genoeg zien.
Op de uitnodiging was nog een nabericht gekomen met een kledingvoorschrift: blek taai, smoking dus, echt wat voor mij; dat schoot me verschrikkelijk in het verkeerde keelgat. Die hele balletwereld is één grote poeha; ik ken het al heel vele jaren. Met black tie moet je bij mij - recalcitrant kind van de zestiger jaren - niet aankomen. En natuurlijk is dat ook niet verplicht en word je niet weggestuurd; ik heb mijn begrafenispak aangetrokken, maar het zette voor mij wel weer de sfeer.


Klatergoud op het toneel
En de voorstelling en het publiek was inderdaad wat ik me ervan voorstelde; allemaal poeha. Klappen en juichen als gekken om heel gewone dansbewegingen; perfect uitgevoerd hoor, daar hoor je me niet over.
Toen een scene uit het ballet Onegin werd uitgevoerd had ik echt zoiets van: "wanneer zet de sopraan in"; alleen die bewegingen zijn onvoldoende expressief als je dat vergelijkt met de opera; ik miste dat sterk in dit stuk; niet in al die sprongen bij de pas de deux's.

De in onze ogen aantrekkelijke dansen betrof de moderne stukken; jonge dansers in rode kostuums die als acrobaten moderne bewegingen maakten. Nog een ballet waarbij de heren in een soort onderbroek dansten; modern; fraaie belichting en heel bijzondere muziek; dat vond ik echt schitterend. Maar al met al was ik blij dat het was afgelopen. We besloten om het ballet in ieder geval voorlopig voor gezien te houden. Feitelijk was het ballet Mata Hari voor ons al een reden om te stoppen met ballet. Van dit ballet werd hoog opgegeven als nieuw avondvullend ballet. En wij vonden er niet veul aan.

Klatergoud in de wandelgang
Onderweg memoreerde ik dat ik de amateur balletten waarin m'n dochter Joke danste achteraf veel aardiger vond dan dit gelikte werk met die malle kostuums.

Geen opmerkingen: