Anneke en ik waren met vakantie op Kreta, in 1985 denk ik en ontmoetten daar een stel, naam ben ik kwijt, met een goed plan; een naggie op Santorini; met het vliegtuig heen. Zo gezegd, zo gedaan.
De vlucht was met een klein propeller vliegtuig; een Volkswagen bus met vleugels; je kon onder de deur door de golven zien. Duurde maar kort. Op het vliegveld stonden allemaal mensen die "room", riepen; ze wilden je graag een kamer aanbieden voor overnachting. Uiteindelijk sliepen we inderdaad bij mensen thuis; naar onze begrippen een miserabel onderkomen; de kakkerlakken liepen over de grond. Gelukkig wist Anneke wat voor beesten het waren; ik had die niet eerder gezien.
Vanmiddag vertrokken Roos en ik van Schiphol naar Athene en door naar Santorini. Niks vliegende Volkswagen maar een stevige straalvliegtuig. En niks kakkerlakken maar een prachtig hotel. Santorini was nogal sterk veranderd in de afgelopen 35 jaar. Zullen we morgen wel meer van zien.
De vlucht was met een klein propeller vliegtuig; een Volkswagen bus met vleugels; je kon onder de deur door de golven zien. Duurde maar kort. Op het vliegveld stonden allemaal mensen die "room", riepen; ze wilden je graag een kamer aanbieden voor overnachting. Uiteindelijk sliepen we inderdaad bij mensen thuis; naar onze begrippen een miserabel onderkomen; de kakkerlakken liepen over de grond. Gelukkig wist Anneke wat voor beesten het waren; ik had die niet eerder gezien.
Vanmiddag vertrokken Roos en ik van Schiphol naar Athene en door naar Santorini. Niks vliegende Volkswagen maar een stevige straalvliegtuig. En niks kakkerlakken maar een prachtig hotel. Santorini was nogal sterk veranderd in de afgelopen 35 jaar. Zullen we morgen wel meer van zien.
Na aankomst in het hotel hebben we nog genoeglijk zitten drinken en praten met een stel Canadezen die regelmatig familiereünies hebben hier in Santorini. We gingen wat laat voor ons doen slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten