28 september 2017

Is dat nou echt zo verkeerd?

Mes waarmee het offer was gedood
Bij de koffieplek een gezellig samenzijn. Hier lijk ik
wel een reus naast die kleine meneer.
Vandaag naar Knossos, naar de archeologische site waar het paleis van koning Minos is opgegraven.
Maar eerst naar Archanes, waar  we naar het museum gingen. Bij een opgraving aldaar is een mensenoffer, een jongeman van rond de 20 jaar, aan het licht gekomen. Hij werd waarschijnlijk geofferd om de dreigende vulkaanuitbarsting te bezweren; maar precies op het moment dat hij werd gedood, kwam die uitbarsting en heeft de tempel verwoest en de twee die daarin nog bezig waren met het offer, gedood. Dat is nogal wat; de reconstructie van de gezichten van de priester en de priesteres was bijzonder. Zelfs het offermes werd gevonden.

Vervolgens naar de archeologische site Fourni met Minoïsche graven maar ook een schitterend Mykeens koepelgraf. De Fourni excursie had nogal wat voeten in de aarde. De wandeling ernaar toe was redelijk fors, te fors voor een aantal van de deelnemers. Daarom was een taxi gecharterd die telkens vier mensen naar boven bracht en later weer naar beneden. Ongeveer de helft van de groep ging te voet waaronder natuurlijk Roos en ik; lekker om even de benen te strekken.
Het was zeer de moeite waard! Vooral het Mykeense koepelgraf vond ik bijzonder; gaan we de komende dagen nog meer zien.
De troon in het paleis van Knossos. Toen ik dit zag kreeg ik de bevestiging dat ik hier
al eerder ben geweest ergens in de tachtiger jaren met Anneke.

Het hoogtepunt van deze dag was het bezoek aan Knossos met het koninklijk paleis. Was inderdaad schitterend. Arthur Evans, de man van de eerste opgravingen heeft nogal slordig opgravingswerk gedaan en ook veel reconstructie werk gedaan. Daar wordt door kenners erg negatief over gesproken; stiekem vond ik het wel fijn al die reconstructies want dan kun je als ondeskundige veel beter zien hoe het (misschien) geweest is.
Mykeens koepelgraf
Na afloop met de bus naar de haven van Heraklion en ingecheckt voor de nachtboot naar Piraeus.
Roos en ik hebben vervolgens gegeten bij een echt Grieks restaurantje met een oudere dame in het zwart die ons hielp. We waren de enigen van de groep die hier neerstreken. Heerlijke tzatziki en salade om de koteletten niet te vergeten.

Geen opmerkingen: