20 september 2017

Van Linschoten naar IJsselstein met Bach

Over het water naar Montfoort
Vandaag met Huib gewandeld. Op mijn verzoek niet zo'n hele lange want ik had "gisteren" nog in de benen zitten. Die laatste etappe van het Pieterpad was toch best een zware met veel ups and downs; de klim de Pietersberg op was best stevig, althans stevig genoeg om me enige spierpijn in de kuiten te bezorgen, overigens tot mijn eigen verbazing; kan me niet heugen dat ik ook maar de geringste spierpijn in de kuiten had. Dat was vroeger wel anders; ik herinner me de eerste wandeling in Limburg; dat was nog met Lien. We waren door een ex-collega van mij uitgenodigd voor een bezoek en logeerpartij; zij waren verhuisd naar Maastricht; Cees werkte bij de RUL. Cees en zijn vrouw waren echte (berg)wandelaars en Lien en ik liepen - wel iedere avond - een stevig ommetje maar wandelaars? We liepen de volgende dag krom van de spierpijn?!
Maar vandaag een fraaie etappe van het Groene Hartpad. Linschoten kwam me bekend voor; ik was hier nog niet zo lang geleden met Roos om varkensvlees in te slaan bij slagerij Ferry Lempers; hij verkocht - eenmalig denk ik - vlees van het Mangalica varken. Was weinig tot geen belangstelling voor; was behoorlijk duur en wel heel erg vet; voor NLers niet te verteren.
Van Linschoten naar Montfoort moesten we over het fietspad; de dijk werd hersteld; het pad loopt officieel over de dijk, maar die was nu ontoegankelijk. Vanuit Montfoort over de prachtige Tiendweg en uiteindelijk Ijsselstein.
Onderweg hebben we met name over de "stikstofbalans" gesproken; voldoende eiwit in het voedsel, ook van een vegetariër is toch wel een noodzaak om op gewicht te blijven. Maar we spraken ook over de muziek van Bach waar ik tegenwoordig weer zo vol van ben. Tijdens de koffie spraken wij over het ontroerend effect dat de muziek van Bach zo kan hebben; "Blute nur" werd als voor beeld genoemd, het Air uit een sonate meen ik is ook zo roerend.
'sAvonds heb ik het boek van John Eliot Gardiner erbij genomen en heb ik ook naar zijn uitvoeringen van de motetten en van enkele cantates geluisterd; zoals hij het dirigeert; daar zou Bach zijn goedkeuring aan geven; heel dansante en indringend. Sommige commentaren op Youtube vonden het "te snel"; ik vond het prachtig dansante.
Foto van deze site geplukt.

Geen opmerkingen: