Meestal lees ik meerdere boeken naast elkaar; heden zijn dat de Ilias van Homeros 'savonds voor het slapen, Red Strangers van Elspeth Huxley en "Lessen van Don Juan" van Carlos Castaneda in de trein en af en toe thuis.
Een wonderlijke combinatie van boeken waarin bovennatuurlijke verschijnselen een belangrijke rol spelen. In de Ilias wordt de oorlog tegen de Trojanen beschreven; de luimen en beloften van Zeus en de andere goden bepalen het verloop van de bloedige strijd. Red Strangers gaat over de cultuur van oorspronkelijke bewoners van Afrika; magie, luimen van hun goden, offers; een mix van handelingen en een geloof waar je als moderne westerling moeilijk een voorstelling van kunt maken.
Castaneda met een volmaakt onbegrijpelijk verhaal, waarin hallucinerende middelen een centrale plaats innemen. Een boek dat helemaal thuis hoort in de zestiger jaren; kon het niet echt serieus nemen; deed me in de verte misschien een beetje aan "Demian" van Hermann Hesse denken; magisch realistisch sfeertje, maar de facto is het vooral neo-modernistische kletskoek. Hij was zijn tijd vooruit.
Een vierde boek dringt zich naar boven: de serie van Jean Auel over De stam van de holenbeer. Ook hier magie, offers en hallucinerende middelen temidden van een godenwereld.
Is kennelijk van alle tijden.
Een wonderlijke combinatie van boeken waarin bovennatuurlijke verschijnselen een belangrijke rol spelen. In de Ilias wordt de oorlog tegen de Trojanen beschreven; de luimen en beloften van Zeus en de andere goden bepalen het verloop van de bloedige strijd. Red Strangers gaat over de cultuur van oorspronkelijke bewoners van Afrika; magie, luimen van hun goden, offers; een mix van handelingen en een geloof waar je als moderne westerling moeilijk een voorstelling van kunt maken.
Castaneda met een volmaakt onbegrijpelijk verhaal, waarin hallucinerende middelen een centrale plaats innemen. Een boek dat helemaal thuis hoort in de zestiger jaren; kon het niet echt serieus nemen; deed me in de verte misschien een beetje aan "Demian" van Hermann Hesse denken; magisch realistisch sfeertje, maar de facto is het vooral neo-modernistische kletskoek. Hij was zijn tijd vooruit.
Een vierde boek dringt zich naar boven: de serie van Jean Auel over De stam van de holenbeer. Ook hier magie, offers en hallucinerende middelen temidden van een godenwereld.
Is kennelijk van alle tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten