Toch een eng paadje

Zomerkamp van de veehouders

Bij George house aangekomen was er nog alle tijd om naar het strandje, diep beneden te gaan. Roos en ik gingen op weg; met enige hulp van een Turkse meneer vonden we de "opgang", beter gezegd, de neergang naar het baaitje beneden. Ik kwam niet ver; het pad liep al snel langs een afgrondje; ik hoefde niet zo nodig verder; wat zou er verderop nog komen. Roos ging alleen verder en ik ging terug naar ons verblijf. Later hoorde ik dat dit stukje het enige "enge" stuk in de hele afdaling was; jammer, want het heeft me wel angstig gemaakt.
Een deel van de groep was weer aan de wandel gegaan; een stuk dat we voor een deel de volgende dag opnieuw zouden lopen. Toen de groep terug kwam vertelde één der wandelaars dat ze door iemand over de akelige stukken was gepraat. Nou, toen geloofde ik het wel en heb ik besloten om de volgende dag met een taxi te gaan. Gelukkig waren er nog twee van de groep die aldus besloten, zij het om andere reden. Ed had zijn knie wat overbelast en Toos om andere reden.

Buik inhouden!

Achteraf jammer want Roos vertelde me dat ik het best had gedurfd en dat ben ik met haar eens. Wij maakten met de bus een rit die enigszins vergelijkbaar was met die van vorig jaar in Albanië, zij het lang niet zo spectaculair. Haarspeldbochten en het klom maar door. We hadden ook de bagage van Emiel en Liora bij ons. Tot mijn verbazing zat de rest van de groep al op ons te wachten; die wandeling langs het kustpad was dus erg snel gegaan! Had ik ook moeten doen, maar ja, gedane zaken nemen geen keer. De rit was ook leuk en wij hadden nog lekker wat in de zon gezeten.
Op een bloemig plekje werd een foto van ons tweetjes gemaakt. Ab zei nog: "houd je buik in", wat ik natuurlijk direct deed onder homerisch gelach.
Het tweede deel van de wandeling heb ik meegelopen; was weer prachtig en voerde door de bekende streken. Onderweg zag je kleine zomerverblijven; primitief opgebouwd, vooral op plaatsen waar water beschikbaar was; een soort kampjes van wat mensen en vee. Leuk om te zien. De mensen groetten altijd vriendelijk.