Gijs legt de boontjes |
Van Utrecht naar Den Haag reed geen trein vanwege werkzaamheden; over Schiphol ging net zo snel; ik was precies op de afgesproken tijd van 10.30. Arja belde nog of ik er al bijna was; Gijs had geen geduld meer; hij stond me al in de vensterbank op te wachten. Ik was er al bijna toen ze belde.
Lekker met de kleinkinderen knuffelen; Arja maakte koffie; Walter kwam terug van boodschappen doen. Heerlijk geluncht met vers afgebakken broodjes en Gelderse worst (omdat ik dat zo lekker vind) en filet Americain (vind ik ook zo lekker en koop ik nooit har har).
En hier samen met kleindochter Evi |
Er ging wel iets door me heen toen ik dat zo deed met m'n kleinzoon. Inmiddels bijna 30 jaar geleden deed ik dat in de moestuin op de Hoflaan samen met Joke, toen een jaar of drie, daarbij geassisteerd door "eendje kwak", haar knuffeltje; boontje onder het vleugeltje en losgelaten op de juiste plek. Gijs deed het keurig en bedekte de boontjes ook weer met z'n harkje. Walter begoot het geheel met een flinke bak water.
Ik vind het geweldig dat schoonzoon en dochter hier zo'n belang aan hechten. De afstand tussen voedsel bereiding en consumptie wordt hiermee verkleind. En de kinderen krijgen zo aanschouwelijk het proces van ontkieming en groei onder ogen. Complimenten! Doet m'n boerenhart goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten