15 april 2014

Hoezo hoogtevrees?!

Ons verblijf in George house
We gingen nu op weg naar de volgende verblijfplaats, de eerste echt op het "platteland", eenvoudig onderkomen. De route voerde ons door een schitterend landschap; een echt GR pad door bossen, langs grote rotspartijen maar vooral ook door landbouwgebieden die (nog) niet geteisterd worden door kunstmest en "gewas beschermingsmiddelen", oftewel vergif. Dus ontzettend veel wilde bloemen, insecten en natuurlijk vogels. Een lust voor het oog. Het historisch genoegen maakte langzamerhand plaats voor het natuurhistorisch genoegen. De uitzichten, het gezoem van de insecten, wat genoot ik er van. En de paden liepen helemaal niet, althans niet in overgrote mate direct langs de kust over enge kliffen. Wel over stenige paden zodat je goed moest opletten waar je je voeten neerzette vanwege het gevaar van uitglijden met alle akelige gevolgen van dien.
Mooie paden
We kwamen uiteindelijk aan in George house; zeer eenvoudig onderkomen met een soort cabines waar je met z'n tweetjes kon slapen maar meer ook niet.
Een buitenplek met een meer dan schitterend uitzicht over een baai in de diepte. De plek staat bekend in deze wandeling vanwege de fraaie zonsondergang; was inderdaad het geval.
Wij gingen ergens zitten en daar schoven twee ons onbekende jonge mensen bij ons aan. We kwamen in gesprek; daar waren ze duidelijk op uit. Het bleken broer en zus te zijn, Emiel en Liora uit Tel Aviv. Hij was historicus; een boeiend gesprek ontvouwde zich.
En 'savonds ontzettend lekker en wellicht wat veel gegeten. Mijn pens wordt toch wel wat erg manifest. Moet ik misschien eens wat aan gaan doen?!
Het was de eerste plek waar ik gebruik maakte van slaapzak en kussensloop; die laatste heb ik er helaas laten liggen bij het opruimen.

Geen opmerkingen: