De Japanse tuin van Clingendael |
Onderweg dronken we de door mij meegenomen koffie; het was mooi weer maar niet warm genoeg voor de korte broek.
Halverwege verliet Roos ons; zij had een eetafspraak voor vanavond en wilde op tijd thuis zijn. Huib en ik gingen verder en liepen het gebied Bierlap en Kijfhoek in waar Huib een toegangspas voor bezit. Waren we in het begin van de wandeling al weinig mensen tegen gekomen daar liepen we nu in alle eenzaamheid en dat vlak in de buurt van een stad met een half miljoen inwoners. Op een zeker moment, we liepen over een vrij breed pad met aan beide zijden lage, dichte struiken hoorde ik een nachtegaal en meteen een tweede, een derde en nog meer. Uiteindelijk dacht ik wel 6 nachtegalen vlak bij elkaar te kunnen horen; een schitterende vogelzang. In de Gargano was ik vorig jaar al zo onder de indruk van een tweetal nachtegalen dat tegen elkaar in zong, maar dit was wonderbaarlijk.
We hadden afgesproken dat ik bij Huib en Thea zou blijven eten; ik had Thea ook al een tijd niet gesproken. Daarna naar Joke en Pieter als die tenminste thuis waren en dat bleek het geval. Lekker Indiaas gegeten. Gezellig wat bijgepraat.
Joke was nog aan het koken; ik lepelde nog een kop soep mee en we zaten gezellig bij elkaar. Na de maaltijd liet Pieter mij de foto's zien van zijn wandeling door de ruigte van IJsland. Spannend, afzien en in één geval vond ik het zelfs huiveringwekkend. Een fantastische ervaring waar Pieter de rest van z'n leven op terug zal kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten