Lasius Niger, de wegmier

"Weg" van de wegmier, de Lasius Niger

Lasius Niger, eigenlijk betekent het gewoon zwarte mier, maar in het Nederlands noemen we hem de "wegmier". Ik heb altijd gedacht dat dat kwam omdat hij overal op de weg voorkomt; het miertje dat tussen de stoeptegels voorkomt en daar het zand verspreidt is vrijwel altijd dit miertje. Het doet niemand kwaad maar wordt wel als hinderlijk ervaren wanneer het in huis voorkomt. Ze zijn gek op suiker.
Maar de reden dat zij wegmier worden genoemd is gelegen in het soort structuren dat ze maken in het vrije veld. Hiervan maakte ik afgelopen zondag op de Veluwe de hier getoonde foto. Dit is wel een heel mooi voorbeeld van zo'n mierenweg van de Lasius Niger.
Overigens zie je ook wel eens "paden" van een familielid van L. Niger, van Lasius Fuliginosus, de glanzende houtmier, maar dan gevormd door de mieren zelf die achter elkaar lopen langs geurpaden. Deze mieren hebben van zichzelf een heel kenmerkende geur. U kent ze vast wel, kijk anders eens heel precies naar de bast van eiken. Daar komen ze veel voor; ze leven o.a. van de afscheiding van schorsluizen die vooral op eiken voorkomen. Vang dan een miertje en wrijf dat voorzichtig tussen je vingers en ruik vervolgens aan je vingers. Een heel kenmerkende geur!