Gisteren heb ik eerst Roos uitgezwaaid; ze ging bij eerste gelegenheid terug om haar bejaarde moeder te bezoeken. Ik zou de wandeling van Simmerath naar Monschau, mijn favorietje in m'n eentje gaan doen; Roos had deze vrijdag al gelopen, vandaar. Verder dreigde het een regenachtige dag te worden; nou, dat zou ik inderdaad gaan ervaren.
Ik ging welgemoed op weg; via het Hotel zur Post en het beeldje van de landman langs de hoofdweg en richting van het Tiefenbachtal. Voorzichtig vanwege de gladheid naar beneden geschuifeld en bij de asfaltweg linksaf, door het dal van de Tiefenbach.
Ook daar weer een teken van de oorlog: een Amerikaanse familie die de dood van een familielid van een blijvende herinnering wil voorzien; een kruis met een tekst van memorie. Trieste gedachte dat zo'n jonge knul hier moest omkomen in een vuurgevecht met vele anderen natuurlijk, maar zijn naam is aan deze plek verbonden.
Verder gelopen en erg genoten van de uitzichten die toch iedere keer weer anders zijn. Het pad voert voor een belangrijk deel langs de Mathias weg van de Eifelverein, aangegeven met dichte driehoekjes. Het begon te regenen, steeds harder en harder. Bij een bosje van groot hoefblad klonk de regen zo luid op de bladeren dat ik er een filmpje van heb gemaakt. Natuurlijk loop ik liever bij mooi weer, maar de regen viel rechtstandig naar beneden door gebrek aan wind en dan kun je prima lopen met paraplu, zeker met zo'n fraaie stormparaplu zoals ik die van mijn schoonzus heb gekregen, nog dank daarvoor Thea!
Uiteindelijk bereikte ik het dal van de Ruhr en de brug over de Ruhr en toen weer stijl omhoog naar Dedenborn, een klein plaatsje waar je eventueel in het Ortsmitte iets kunt nuttigen. Daar verliet ik als vanouds de Mathias wanderweg en ging over op de Ahr-Venn weg richting Monschau (open driehoekjes). Verder door het dal van de Ruhr op naar Hammer. Op de camping heb ik vroeger vaak m'n waterflesje gevuld; was nu niet nodig vanwege de lage temperatuur; ik had nog niets gedronken. Stevig doorgelopen want ik wilde de bus van half vier halen en ik dacht ten onrechte dat het nog zo'n 18 kilometer verder was. Weer de Ruhr overgestoken en door Hammer, langs de weg. Linksaf het bos in en verder door het dal van de Ruhr. Het landschap is heel afwisselend. Plotseling bleek (en hoe vaak was ik hier al???) dat de wandeling vrijwel was afgerond. Ik bereikte na de bekende bijzonder steile daling de laatste brug over de Ruhr (gleed bijna uit vanwege de gladde planken) en kwam bij "het hutje van de dronken muis". Dat verhaal houdt u van me tegoed.
Het begon opnieuw vreselijk te regenen maar nu zat ik lekker droog. Heb m'n e-reader gepakt en heb een uur zitten lezen in Umberto Eco's "De begraafplaats van Praag", een merkwaardig boek dat speelt in de tijd na de Franse revolutie. Ten slotte, het was weer droog, het laatste stukje naar Monschau gewandeld, water getapt bij het busstation en de bus van 15.27 uur genomen. Heerlijke wandeldag ondanks de regen.
Op de terugweg bleek dat er wegens geplande werkzaamheden geen treinverkeer was tussen Boxtel en den Bosch. Toen heb ik in Roermond de Veolia trein naar Nijmegen genomen en lekker zitten lezen. Snel droge sokken en een lange broek aangetrokken in de trein. Helaas was het wel erg koud in de trein, kouder dan ik het die dag tijdens al die regen had gehad. Meer foto's en de gpx-file van de route zijn beschikbaar.
Roos stapt in de bus op weg naar Aachen |
Ook daar weer een teken van de oorlog: een Amerikaanse familie die de dood van een familielid van een blijvende herinnering wil voorzien; een kruis met een tekst van memorie. Trieste gedachte dat zo'n jonge knul hier moest omkomen in een vuurgevecht met vele anderen natuurlijk, maar zijn naam is aan deze plek verbonden.
Verder gelopen en erg genoten van de uitzichten die toch iedere keer weer anders zijn. Het pad voert voor een belangrijk deel langs de Mathias weg van de Eifelverein, aangegeven met dichte driehoekjes. Het begon te regenen, steeds harder en harder. Bij een bosje van groot hoefblad klonk de regen zo luid op de bladeren dat ik er een filmpje van heb gemaakt. Natuurlijk loop ik liever bij mooi weer, maar de regen viel rechtstandig naar beneden door gebrek aan wind en dan kun je prima lopen met paraplu, zeker met zo'n fraaie stormparaplu zoals ik die van mijn schoonzus heb gekregen, nog dank daarvoor Thea!
Uiteindelijk bereikte ik het dal van de Ruhr en de brug over de Ruhr en toen weer stijl omhoog naar Dedenborn, een klein plaatsje waar je eventueel in het Ortsmitte iets kunt nuttigen. Daar verliet ik als vanouds de Mathias wanderweg en ging over op de Ahr-Venn weg richting Monschau (open driehoekjes). Verder door het dal van de Ruhr op naar Hammer. Op de camping heb ik vroeger vaak m'n waterflesje gevuld; was nu niet nodig vanwege de lage temperatuur; ik had nog niets gedronken. Stevig doorgelopen want ik wilde de bus van half vier halen en ik dacht ten onrechte dat het nog zo'n 18 kilometer verder was. Weer de Ruhr overgestoken en door Hammer, langs de weg. Linksaf het bos in en verder door het dal van de Ruhr. Het landschap is heel afwisselend. Plotseling bleek (en hoe vaak was ik hier al???) dat de wandeling vrijwel was afgerond. Ik bereikte na de bekende bijzonder steile daling de laatste brug over de Ruhr (gleed bijna uit vanwege de gladde planken) en kwam bij "het hutje van de dronken muis". Dat verhaal houdt u van me tegoed.
Hutje van de dronken muis |
Op de terugweg bleek dat er wegens geplande werkzaamheden geen treinverkeer was tussen Boxtel en den Bosch. Toen heb ik in Roermond de Veolia trein naar Nijmegen genomen en lekker zitten lezen. Snel droge sokken en een lange broek aangetrokken in de trein. Helaas was het wel erg koud in de trein, kouder dan ik het die dag tijdens al die regen had gehad. Meer foto's en de gpx-file van de route zijn beschikbaar.
2 opmerkingen:
GPX-file werkt prima.
Om de gewandelde route te bekijken:
download de file, en open:
http://www.gpsvisualizer.com
hier de gpx file uploaden, output format kiezen (google maps of google earth o.i.d.) en de trail bekijken.
Bedankt Ferry!
Vele jaren geleden ben ik door de stromende regen naar Monschau gewandeld vanuit de zuidflank van de Hoge Venen (Sourbrodt) en door Thea (met de auto) op gepikt. Prachtige bossen met een Mariabeeld met allemaal devote, Duitse teksten en mooie spoorbruggen.
Huib
Een reactie posten