Mijn grootouders woonden in Zaandam; mijn vader groeide daar ook op. Czaar Peterstraat nummer 60, daar woonden ze. Mijn opa was borstelfabrikant en had een winkel aan de voorkant van het huis en een werkplaats annex schuur annex garage achter het huis. Het was altijd heel gezellig wanneer ik daar logeerde; opa was aan het werk en kwam binnen voor de koffie. Als ik maar nergens aanzat mocht ik bij hem in de werkplaats komen. Vol bewondering keek ik hoe hij van een voorgeboord stuk hout met behulp van koperdraad, paardenhaar en vakmanschap een borstel maakte. Het was vooral handgereedschap wat hij hanteerde.
Als gezin kwamen we regelmatig in Zaandam; met de trein want een auto bezaten mijn ouders niet in die tijd. Station Zaandam, je zou het niet meer herkennen; een overloopbrug, een leeg veld achter het station waar nu allemaal gebouwen staan. De Hembrug over het Noordzeekanaal vlak voordat je op het station aankwam.
Vanaf het station de stationstraat in, langs een beeld van een destijds heel jonge Jan Wolkers: Leda en de zwaan stelde het voor; een wat bonkige, onmiskenbaar vrouwlijke figuur met iets onbestemds met een vleugel op haar rug. Het stond op een brug over een stinksloot. Dan richting Czaar Peter buurt met allemaal groen geschilderde huisjes met bakstenen gevels. De Rozengracht, beetje chique.
Moet je daar nu komen. Het station wordt visueel gedomineerd door een imitatie van een imitatie die je in Japan zou verwachten. Ongelooflijke kitsch van op elkaar gestapelde Zaanse geveltjes, bouwkundig uitgevoerd op een manier die het geen 20 jaar uit zal houden.
Ik vond Zaandam eigenlijk al grotendeels vernield, maar dit vind ik toch wel het toppunt van wansmaak.
 |
| Hedendaagse kitsch bij het station van Zaandam |
Vanaf het station de stationstraat in, langs een beeld van een destijds heel jonge Jan Wolkers: Leda en de zwaan stelde het voor; een wat bonkige, onmiskenbaar vrouwlijke figuur met iets onbestemds met een vleugel op haar rug. Het stond op een brug over een stinksloot. Dan richting Czaar Peter buurt met allemaal groen geschilderde huisjes met bakstenen gevels. De Rozengracht, beetje chique.
Moet je daar nu komen. Het station wordt visueel gedomineerd door een imitatie van een imitatie die je in Japan zou verwachten. Ongelooflijke kitsch van op elkaar gestapelde Zaanse geveltjes, bouwkundig uitgevoerd op een manier die het geen 20 jaar uit zal houden.
Ik vond Zaandam eigenlijk al grotendeels vernield, maar dit vind ik toch wel het toppunt van wansmaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten