Vorige week had ik al een paar kleine ritjes gemaakt, maar afgelopen dinsdag kon ik voor het eerst van m'n nieuwe abonnement gebruik maken op de manier die ik me had voorgenomen; lekker een daggie zwerven. De dag ervoor had ik met Huib een zeer stevige étappe van het Waterliniepad gelopen, dus nu even rustig aan.
Eerst naar Hoorn en dat stadje helemaal doorkruist. Prachtige stad met plein waarop een monumentaal beeld van Jan Pietersz. Coen. Daarnaast "de Rode Steen" waarop vroeger de terechtstellingen plaatsvonden. Rare gedachten dat daar waarschijnlijk menigeen het hoofd letterlijk had verloren; zo ging dat in vroeger tijden met criminelen.
Ik zag een fenomeen waarvan ik werkelijk dacht dat het niet meer bestond: een kaaswinkel met zo te zien alleen maar Hollandse kazen. Aangezien ik nog steeds geen kaas had kunnen kopen had ik een paar besmeerde boterhammen meegenomen. Gesneden kaas gekocht en heerlijk belegde boterhammen gegeten in de schaduw van J.P. Coen.
Met de trein verder naar Enkhuizen, ook zo'n schitterend oud-Hollands plaatsje met het fraaie Zuiderzee museum. Het werd wat regenachtig terwijl ik het Zuiderzeepad probeerde af te lopen. Liep door Enkhuizen maar was eigenlijk slecht gemarkeerd door de stad heen. Nam niet weg dat ik het plaatsje heb mogen bewonderen en aan de haven een lekkere dikke gerookte paling kocht!
Door naar de fabriek van mijn broer op het industrieterrein. Mijn nicht Janneke zag mij tot haar verbazing aan komen lopen: "Wat zal m'n vader verrast zijn!", verwelkomde ze mij. Jan kwam even later en we hebben met z'n tweeën een stevige twee uur gewandeld in het bos bij de Ome Keesweg. Op de heenweg kwamen we nog het touristentreintje van Hoorn naar Medemblik tegen.
Tot slot met z'n drietjes gegeten bij de Mastenbar in Enkhuizen, een restaurant waar vroeger onze ouders ook wel kwamen. Gezellig en weer met de trein terug gereisd. Heerlijk daggie voor een oud-forens.
Eerst naar Hoorn en dat stadje helemaal doorkruist. Prachtige stad met plein waarop een monumentaal beeld van Jan Pietersz. Coen. Daarnaast "de Rode Steen" waarop vroeger de terechtstellingen plaatsvonden. Rare gedachten dat daar waarschijnlijk menigeen het hoofd letterlijk had verloren; zo ging dat in vroeger tijden met criminelen.
 |
| Rode steen waarop in vroeger tijden misdadigers werden terechtgesteld. |
 |
| Zicht op Enkhuizen |
Door naar de fabriek van mijn broer op het industrieterrein. Mijn nicht Janneke zag mij tot haar verbazing aan komen lopen: "Wat zal m'n vader verrast zijn!", verwelkomde ze mij. Jan kwam even later en we hebben met z'n tweeën een stevige twee uur gewandeld in het bos bij de Ome Keesweg. Op de heenweg kwamen we nog het touristentreintje van Hoorn naar Medemblik tegen.
Tot slot met z'n drietjes gegeten bij de Mastenbar in Enkhuizen, een restaurant waar vroeger onze ouders ook wel kwamen. Gezellig en weer met de trein terug gereisd. Heerlijk daggie voor een oud-forens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten