 |
| Met leesbril achter de piano |
Roos moest vanochtend relatief vroeg de deur uit; ze ging met de moeder van Ana aan de wandel bij Arnhem. Leuk om met de moeder van haar schoondochter nader kennis te maken ondanks de taalbarrière. Komt ongetwijfeld helemaal goed.Ik hielp haar op weg en zwaaide haar uit. Daarna opnieuw achter de piano en de partita's te lijf gaan. Na anderhalf uur had ik het wel gehoord; zelfs mij begon het gepingel wat tegen te staan. Ik moest wel lachen bij partita nr 3 meen ik bij een bepaald eindeloos stuk gepingel waar Anneke vroeger naar me toe kwam met het dringend verzoek om te stoppen met Bach. Ze kreeg de zenuwen en kon zich niet meer concentreren; ik kon er me best iets bij voorstellen, ik vond het zelf heerlijk om bij weg te dromen, maar het is soms wel eindeloos gepingel ja. Ik herinner mij nog dat misschien wel 30 jaar geleden de drogisterij keten "het Kruidvat" het hele werk van Bach op CD bijzonder goedkoop aanbood. Een niet nader te noemen kennis van mij had gewoon vanwege de lage prijs een handgreep CD's aangeschaft met allemaal klavecimbel muziek; hij kon het niet verdragen. Ik moest toch lachen. Kan wel uren luisteren naar klavecimbel. Op Youtube staan schitterende uitvoeringen van Bachs' werken voor klavecimbel. Klavecinist Rondeau speelt ronduit schitterend de Goldbergvariationen. Ik kan de lezer adviseren om dit prachtige werk te beluisteren en nadrukkelijk variation nr 25 waar op bijzondere wijze immens verdriet muzikaal wordt vorm gegeven (vanaf 1.08). Daar heb ik vanmorgen ook m'n tanden in gezet; is zo ontzettend mooi en je kunt er veel emotie in kwijt als pianist ook.Na de anderhalf uur lekker door het zonnetje naar het station gewandeld en thuis een kop thee gedronken op het balkon en uitvoerig met dochter Joke aan de telefoon gehangen, gezellig zo even onverwacht, ze belde zomaar. Maar er was nog tijd voor een wandeling in het bos achter voordat het donker werd.
Overigens lag hier thuis op de salontafel de partituur van de Toccata en Fuga van Bach, die wil ik ook proberen te spelen op het orgel zij het zonder gebruik te kunnen maken van de voetpedalen, want die kunst beheers ik niet. Dat heb ik al eens eerder kunnen doen op het orgel van Maassluis toen ik daar met een bevriende organist de gelegenheid toe kreeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten