 |
| Aan de roti |
We zaten vanmorgen al vroeg aan het ontbijt; ik deed het heel rustig aan en beperkte me tot een bruin broodje met ham en worst. Nog een beetje yoghurt met muesli en gedroogd fruit en dat was het. Al met al de kleinste maaltijd die ik me hier bij Schaepkens van St Fijth heb genuttigd. Na drie dagen heb ik het gevoel van een gestopte worst; wat heb ik ontzettend lekker en (te) veel gegeten. Waarschijnlijk wel het meest omgezet in wandelenergie denk ik. Want we hebben al met al heel wat kilometers afgelegd.
Vandaag een heel ander doel, we gaan nu met z'n tweetjes met Asbjörn op stap en een hapje eten. Met de trein van 9.10 naar Maastricht en in Eindhoven overstappen op de IC naar Rotterdam. Asbjörn appte nog om te vragen hoe laat we zouden arriveren en net als afgelopen woensdag ontmoetten we elkaar precies op het afgesproken tijdstip. Roos en Asbjörn omhelsden elkaar hartelijk en daar gingen we op weg, wandelen door Rotterdam en op weg naar een restaurantje om wat te gaan eten. Het werd opnieuw het restaurantje waar we inmiddels habitué zijn, dat gezellige Surinaamse tentje met die uitstekende roti en broodjes. Roos en Asbjörn namen de roti lamsvlees en ik opnieuw het broodje lamsvlees. Smaakte weer uitstekend en intussen praatten we wat af. Leuk om zo te praten over onderwerpen waar ik verdraaid weinig kennis van heb, geldhandel, economie e.d. Wèl heb ik zo mijn gedachten over maatschappelijke aangelegenheden als eerlijke verdeling en kansen voor eenieder. Maar vooral ook over de toekomst waarbij we mijns inziens slechts kunnen voortbestaan als maatschappij wanneer we aanzienlijk gaan
 |
| Nog een kopje koffie |
minderen; ik noemde even terloops de noodzaak van stoppen met de groei van de economie en zelfs terugdraaien van de economie. Poeh, dat zal niet vanzelf gebeuren zo verliep het gesprek. Die vrees ben ik ook toegedaan. Ik heb het niet uitgesproken maar ben toch vooral van mening dat uiteindelijk de wal het schip zal keren oftewel dat de economie met een keiharde klap in elkaar zal storten indien de natuurkrachten de overhand zullen nemen. Hopelijk zal het zo ver niet komen. In ieder geval hebben we heerlijk gegeten en zetten we onze wandeling en het gesprek voort al stappend door Rotterdam. Deze stad begint meer en meer vertrouwd te worden voor mij. Zo zag ik nu het Noorse kerkje van dichtbij en kwamen we bij het Natuur-historisch museum door de kleinkinderen "het bottenmuseum" genoemd. En ja, uiteindelijk moesten we toch weer afscheid nemen voor ongetwijfeld langere tijd. Eerst nog een koffie en daarna namen we afscheid op het CS en gingen Roos en ik met de Intercity direct naar Zwolle. Enkele uren later zou Asbjörn weer terug treinen naar Londen.
Lekker om weer thuis te zijn. We hebben zelfs nog even gestept, bridgen op de computer en vervolgens als rozen geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten