 |
| Vaderdag |
Heel verrassend begon de dag met een WhatsApp bericht van schoondochter Jessica met, heel lief, een vaderdag berichtje. Ik wist niet eens dat het vandaag vaderdag was maar vond het wel heel lief en attent. Zo langzamerhand voel ik me meer opa dan vader. Het is merkwaardig dat je de kinderen lagnzaam maar zeker als tot je eigen generatie behorend gaat beschouwen. Ik herinner mij ook nog dat mijn grootvader in mijn aanwezigheid tijdens een telefoongesprek met iemand anders zei: "wij hebben geen kleinkinderen". Kennelijk beschouwde hij zelfs mij, zijn oudste kleinzoon, inmiddels dik volwassen ook al als een zoon. Ik heb dat met Peter en Hugo die ik ook wel eens per ongeluk "broer" noem. Voor vandaag had ik een wandeling gepland op mijn"vrije dag".
Ik weet alleen nog dat mijn oorspronkelijke plan voor een wandeling niet door kon gaan wegens draadbreuk, kapotte trein, wisselstoring of seinstoring in ieder geval kwam ik in Apeldoorn terecht en moest ik iets nieuws bedenken. Ik dacht aan Loenen - Apeldoorn, maar dat duurde nog wel even voordat de bus zou vertrekken. Echter, de bus naar Hoenderloo stond klaar voor vertrek en dus sprong ik erin en liet het aan Komoot over om een route te bedenken en die zou niks tegenvallen; het is werkelijk een fabeltastische wandel-app! Ik vermoed dat de wandeltracks die Komoot voorstelt zijn gebaseerd op hun database van gewandelde stukken door collegae-wandelaars, want het zijn altijd de mooiste trajecten. Alleen de tracks van tracknose Rosie zijn van dezelfde of betere kwaliteit. Ze vroeg dan ook waarom ik niet de track Ughelen - Loenen had gelopen. Nou ja, het toeval van een klaarstaande bus bepaalt voor mij al snel de wandelbestemming net als vroeger met vriend Dick; we lieten het in die tijd ook vaak van het toeval afhangen.
Het werd dus Hoenderloo - Apeldoorn; door de Veluwe. Bekend terrein met veel afwisseling qua begroeiing en merkwaardig genoeg bijzonder rustig. Aangekomen in Apeldoorn kwam ik bij een sprengkop en vervolgens een heel complex van waterloopjes om het grondwater op te vangen en via een lange beek naar een watermolen te voeren. Was al met al een lange groene corridor die me to het centrum van Apeldoorn bracht. Helaas bleek dat ik door het vele wandelen van de laatste weken te veel van het oude lijf had gevraagd; ik kreeg pijn in mijn rug. Ik verstelde wat aan de riemen van de rugzak; dat hielp wel iets maar het voelde niet goed. Voorlopig maar even rustiger aan doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten