Eikenboomsla

Van achter de courgette torent de
eikenboomsla omhoog

Vanmorgen eerst maar weer blauwschokkers uit hun jas helpen; ik had wel zo'n vijf kilo bij Theo ingeslagen en dan staat je als moestuineter wat te wachten; pellen en nog eens pellen. Ik deed dat met de koptelefoon op en Mahler; ook vanmorgen weer. Maar nog een pondje te gaan was ik het zat en ik gunde Roos ook nog een tweede portie dus kordaat gestopt en onderweg naar Theo bij Roos koffie gedronken en de zak met capucijners overgedragen. Helaas bleek dze wel zo'n last van haar rug had dat ze vandaag niet veel kon doen. Ik heb haar zo veel als mogelijk bijgestaan, o.a. de was gedaan en opgehangen bij mij want haar badkamer is nog steeds "out of order".
Bij Theo wilde ik sla halen; door de warmte is het allemaal doorgeschoten maar daar smaakt het niet minder om; de bladstructuur is zelfs iets steviger en dat bevalt mij wel. De botersla ziet er nog redelijk uit, maar de eikenbladsla is enorm omhoog geschoten. Ik zei al tegen Theo: "je kunt het beter eikenboomsla noemen", zo hoog staat het. Ik zal er nog een foto van plaatsen.
's-Middags ben ik er bij de fitness heel stevig tegenaan gegaan, zodanig dat de computer aangaf dat ik had getraind als een sportman?!
Ik heb me die middag op de terugweg bij Roos nog even gewogen en tot mijn en haar groot genoegen woog ik 79,0 kg; dat is verdraaid lang geleden dat ik zo weinig woog. Die wedstrijd met Mariska stimuleert enorm. Als ik zo doorga haal ik nog mijn wensgewicht van 78 of misschien zelfs 75 kg. In die moestuin van Theo staan al die laag-calorische dingen als sla, courgette en wortels ruimschoots ter beschikking; en ze zijn ook nog eens zonder kunstmest of landbouwgif groot gegroeid!