04 juli 2019

Narziss en Goldmund

Het is meer dan veertig jaar geleden dat ik dit boek van Hermann Hesse heb gelezen; volgens Thomas Mann het beste boek dat Hesse heeft geschreven; ben ik wel met Mann eens hoewel ik Demian ook van een betoverende, magische schoonheid vind.
Ik weet niet meer waarom, maar enkele weken of misschien wel maanden geleden heb ik het bij de bibliotheek besteld en deze week was het beschikbaar. Heel benieuwd hoe ik het zou vinden begon ik aan mijn oude favoriet; het klooster Mariabronn met haar karakteristieke kastanjeboom; daar moest ik vaak aan denken wanneer we "Der Lindenbaum" van Schubert uit de Winterreise zongen. Narziss, de ingetogen mensenkenner die Goldmund leer om zichzelf te zijn zodat deze uiteindelijk zijn zwerftocht door het land gaat doen.
Die wil tot vrijheid, hoe ellendig ook vaak; het afzweren van materialistische gedachten; de liefde boven alles stellen, het komt allemaal weer terug als ik dit boek lees. Ik zit er tegen mijn verwachting in weer enorm van te genieten.

Geen opmerkingen: