Zelfs ìk aan de smartphone?!

Tja, de afgelopen maanden heb ik lopen peinzen en hier en daar eens wat navraag gedaan; de afgelopen week zelfs vrij indringend bij mijn zonen en vriend Dick. Het toverwoord bleek: "SIM-only". Dan hoef je geen abonnement te nemen inclusief afbetaling van zo'n peperduur apparaat. Dick bood mij zelfs zijn oude Phone aan die ik dan zou kunnen gaan gebruiken in de loop van het voorjaar; Hugo verwees mij naar Peter; die had mij al eens zo'n peperduur apparaat aangeraden, 600 euro geloof ik; daar ben ik gewoon te slordig voor. Tot voor kort moest ik ieder jaar wel een nieuwe camera kopen omdat de oude op de grond viel of anderzins in het ongerede raakte.

Eerste foto met mijn Smartphone in
de telefoonwinkel op de Kwinkelier gemaakt

Gisteren, na het bezoek aan het Rijks ging ik nog even een lekker stukje gebakken vis eten bij de Spakenburger op de Kwinkelier. Nog twee rookworsten bij die vriendelijke slager daar op de Kwink; misschien zelfs wel een beetje uit medelijden; in de meeste winkels zie je nauwelijks meer een klant. Op weg naar het bos kwam ik ook langs het telefoonwinkeltje waar drie energieke jonge kerels telefoons en abonnementen verkopen; ook mijn inmiddels wat sleetse Nokiaatje met T-mobile abo komt daar vandaan. Dit is de enige winkel waar het vrijwel altijd druk is; maar nu stond er niemand! "Even informatie vragen", dacht ik bij mezelf. Was helemaal OK toen ik dat vroeg. Ik noemde het toverwoord: "Sim-only", en tot mijn verbazing bleek ik daar al over te beschikken; voor mijn eerder genoemde Nokia telefoon heb ik een SIM-only abo; die telefoon kostte destijds (2013) slechts 35 euro weet ik nog; ook daar gekocht dus.
En toen bleek dat ik deze SIM zo in een Smartphone kon overdoen was ik al half verkocht. En een abootje van 10 euro, verhoogd naar 11 euro per maand kan "Bruin wel trekken", is nauwelijks hoger dan mijn huidige abonnement. En de prijs van een Smartphone viel me ook alles mee.
Thuis gekomen ging ik direct aan de slag, maar tot mijn grote teleurstelling kon ik er niet eens een telefoontje mee versturen; ik had Roos natuurlijk willen bellen. Zoon Peter gemaild of hij me kon helpen. Met de aanhef: "arme vader", bleek hij uiteraard bereid om mij bij te staan. Ik kon er gewoon slecht van slapen; onnodig, want ik dacht even na en 'smorgens ging ik hetgeen ik bedacht had uitproberen en dat lukte!
Vervolgens met ielepieleapparaat op zak ben ik richting Groningen gereisd, onderweg genietend van Geert Maks' "Hoe god verdween uit Jorwerd". Ik wilde de derde etappe van het Pieterpad gaan lopen; van Groningen naar Zuid Laren en aldus geschiedde.
Roos had me gemaild dat ze gisteravond pas heel laat thuis was gekomen na een bridge-avond in Utrecht. Daarom probeerde ik - mijn eerste telefoontje met het nieuwe apparaat - pas toen ik ergens halverwege op een bankje was neergezegen na 11 kilometer om haar te bellen en dat lukte wonderwel ook al had ik maar een zwak signaal. Het geluid was veel en veel beter dan met mijn sleetse Nokia; gaatjes verstopt denk ik.
Eenmaal in de stoptrein van Zwolle naar Bilthoven ben ik eens gaan pielen met m'n nieuwe speeltje; lijkt kinderlijk eenvoudig?! Ik was er zo op los; de functionaliteit spreekt grotendeels voor zich. Het typen viel me niet mee, maar dat went misschien wel.
Ik kreeg al snel het gevoel dat je met dit soort apparaatjes snel erg veel tijd gaat verspillen; dat wil ik koste wat het kost zien te voorkomen. Mijn belangrijkste reden om mij zo'n dingetje aan te schaffen was toch vooral dat ik geen PC meer hoef mee te slepen als we op reis gaan. Nu nog de "app" van Flixbus erop zetten en dan ben ik er klaar mee.

PS Was wel heel handig dat ik in de trein al mijn e-mails kon uitlezen en, zij het moeizaam, kon beantwoorden; dat scheelt toch wel degelijk tijd! En onderweg heb ik foto's gemaakt met het apparaatje; camera wordt daarme overbodig. Tja, toch wel handig denk ik.