Recept chipolatapudding

Opgeklopt eiwit, slagroom en het mengsel van
walnoot, rozijnen, lange vingers en marsquin staan klaar

Wilde ik eigenlijk vanmorgen vroeg naar het Rijksmuseum gaan voor de tentoonstelling over Zuid Afrika, daar ga ik vanmorgen eerst maar weer eens Chipolatapudding maken. Roos heeft haar bon ingeleverd; vanmiddag moet ik me om half twee weer melden om te gaan spitten bij Theo in de moestuin, dus mooie gelegenheid om eens te gaan koken. Eerst de keuken maar aan kant gemaakt zodat ik er lekker tegenaan kan. Het recept:

6 gepelde walnoten in stukjes hakken; 6 lange vingers ook in stukjes, een hand rozijnen, weken in 100 ml marasquin.
6 blaadjes gelatine weken in water
250 ml slagroom opkloppen tot yoghurt dikte;
2 eiwitten opkloppen
400 ml melk opkoken met een doorgesneden vanillestokje; merg eruit wrijven
In een pannetje van ruim 1,5 liter het verdere proces doen
3 eidooiers mengen met 100 gram suiker en 100 ml melk, losslaan. Op laag vuur verder werken; met kleine scheutjes de warme vanillemelk doorheen roeren. Tegen de kook aanbrengen. Vuur uitzetten; gelatine uitknijpen en door het mengsel roeren. Mengsel af laten koelen. Eerst in koud water en tot slot in voorgekoeld water uit de koelkast. Roeren tot het lobbig wordt; niet te stijf laten worden maar lobbig! Is heel cruciaal voor het welslagen!

Au bain Marie af laten koelen tot het lobbig is

Geklopte slagroom er doorheen roeren; vervolgens geklopte eiwit er doorheen roeren en tot slot de vulling.
Uitvullen in bakjes.

Het voorproefje was al prima en dan vanavond "the proof of the pudding!"

Ai ai wat was het weer lekker. Volgende keer 10 gram suiker meer, wat meer rozijnen en nog iets lobbiger laten worden. Marasquin wellicht van de slijter is iets krachtiger van smaak van die van van Wees. 100 ml marasquin is beslist genoeg! anders wordt het geheel te alcoholisch.