Boerenkool en erwtensoep

Mest over de tuin uitrijden

Gisteravond, na bezoek aan Sportcity was ik nog even bij Theo langs gegaan om te vragen of we de volgende dag zouden gaan spitten. En zo zou geschieden. Iets over half tien meldde ik mij bij "de baas". Theo gaf aan welk stuk we vandaag zouden kunnen doen: "het blijft hobby hè", zo verzekerde hij mij herhaalde malen, zo met de ondertoon van "je doet niet meer dan je aankunt". Theo is meer dan tien jaar ouder dan ik, maar is dit zware werk al z'n hele leven gewend. Hij is nooit te beroerd om aanwijzingen te geven maar is niet negatief belerend; fijne "baas". De mest werd uitgespreid; een beginvore werd uitgeschept en de overtollige grond even verplaatst en toen begonnen we naast elkaar te spitten. Theo deed ook de afwerking en gaf me daarbij aanwijzingen. Roos kwam langs en maakte een paar foto's; de tijd vloog; voor ik het wist zaten we rond elf uur aan de koffie. En daarna weer verder. Het werk vlotte en we maakten alvast een begin voor het volgende stuk grond. Alvast de mest in hopen verspreiden en de eerste vore uitscheppen.
Theo's vrouw had tosti's voor ons voor de lunch en daarna het laatste stukkie en toen vond Theo dat we wel genoeg hadden gedaan voor deze dag. Maar goed ook, want in de volgende dagen had ik toch een spierpijn!
Thuis gekomen heb ik de voorbereidingen getroffen voor het bezoek van Hugo en Marjorie; de erwtensoep en de boerenkool waren gelukkig al klaar. Ik was behoorlijk moe van het spitten.

Voorbereiding afgelopen dinsdag voor de erwtensoep

Hugo's partner Marjorie is braziliaanse. Tot mijn grote genoegen is zij gek op de op en top Hollandse erwtensoep en zoals vanavond bleek, ook op boerenkool. Afgelopen woensdag was ze jarig en had ik eigenlijk langs willen komen met twee liter ingevroren erwtensoep, maar het zou anders lopen. Via facebook had ik hen uitgenodigd om bij mij te komen eten. Erwtensoep maakte ik dinsdag alvast en vroor het grootste gedeelte in literporties in. Natuurlijk ook een half litertje voor mijn buurvrouw, die ook dol is op mijn zelfgemaakte erwtensoep. Het was niet genoeg dus had ik er ook nog maar een stevige pan boerenkool bij gemaakt en in de koelkast veilig gesteld voor bederf.

De tafel werd geen oneer aangedaan; terwijl Hugo en Marjorie stevig aan de snert gingen tastte Roos toe naar de boerenkool. En toen bleek mij dat Marjorie het echt heel lekker vindt. Normaal eet ze niet zo veel, maar nu schoof ze er toch twee behoorlijk borden van naar binnen, d.w.z. een bord snert en een bord boerenkool. Als verrassing had ik toen nog twee literemmertjes met ingevroren snert voor haar verjaardag. Het werd gewaardeerd.

Nog een flinke plak verse ananas voor toe. Daarna nog gezellig zitten kletsen waarbij Hugo als gewoonlijk weer het hoogste woord voerde. Ik moest hen er nog op attent maken dat ze op tijd de bus moesten halen. Fijn daggie.