Van Winsum naar Groningen

Gelukkig kent de route hier en daar over onverharde
stukken, maar vaak ook over asfalt. Niet te vermijden

Vandaag de tweede etappe van het Pieterpad genomen. Half zeven vertrek uit koud Bilthoven en om half tien stond ik op het stationnetje van Winsum. Handig met de GPS het begin van de tweede etappe opgezocht; begint met een scherpe hoek direct langs het water. Indachtig de woorden van opa Tom had ik een extra hemd aangetrokken vanwege de eeuwige wind in Groningen. Voor de zekerheid had ik mijn dikste winterjas aangetrokken, een sjaal meegnomen en nog een extra trui en ik kan u, lezer verzekeren dat ik dat onderweg allemaal heb aangetrokken; het was Siberisch koud met een stevige wind vrijwel recht in m'n gezicht, maar toch best lekker wandelweer.
Je moet het in het Groningse landschap vooral hebben van de open horizon, de uitzichten en daarnaast van de verstilde dorpjes en boerderijen die je tegenkomt. Helaas voert deze etappe ook wel veel langs berhoorlijk druk bereden asfalt, maar dat is niet te vermijden. Maar ook een flink stuk over een wandel/fietspad langs het Reitdiep.

Het beroemde straatje van Garnwerd

Deze etappe moet ik jaren geleden wel eens gelopen hebben want ik weet mij nog te herinneren dat ik een keer bij station Groningen Noord ben geëindigd; anderzijds kan ik mij niet herinneren dat ik ooit het dorpje Garnwerd heb bezocht. Dat dorpje staat heel prominent in het wandelboekje over het Pieterpad en ik had mij altijd nog voorgenomen om het straatje dat daarin staat afgebeeld op te gaan zoeken. Misschien hebben heel velen dat gedaan zodat het dorp het vervelend begon te vinden; het officiële Pieterpad loopt heden niet meer door Garnwerd, maar blijft voor de brug over het Reitdiep en gaat direct door naar het fietspad langs het Reitdiep. Dat liet ik natuurlijk niet op mij zitten; ik wilde Garnwerd nu zeker bezoeken. Ik liep naar de enorme molen bij de brug; daar werd ik aangesproken door een vriendelijke mevrouw die mij met nadruk zei dat ik een bepaald straatje hier in Garnwerd beslist moest zien en ze wees me hoe ik daarvoor lopen moest. Dat heb ik uiteraard gedaan en ja hoor, dat was het beroemde smalle straatje van Garnwerd; er stond nog een oud rood-wit teken van het Pieterpad dat hier nu dus officieel niet meer doorheen loopt.
Toen het koude lange stuk langs het Reitdiep naar Groningen; viel eigenlijk wel mee. Uiteindelijk kwam ik met een kleine hulp van een stadsbus bij de Gedempte Zuiderdiep, alwaar ik nu eindelijk eens bij de toko ben gaan eten. Het adres heb ik ooit opgediept uit een lijst met "de vijf beste toko's van NL" Nou, dat was in dit geval zeker terecht.
Lekker in de Intercity terug naar huis gedoezeld en zelfs nog even naar Sportcity geweest voor wat armtraining en natuurlijk de sauna.

Gesmuld bij toko Semarang