In de trein, op weg naar Amsterdam ontving ik een SMS; bericht van Ab of ik morgen met hem aan de wandel zou willen. Ik belde hem terug en zei dat ik op weg was naar een begrafenis maar dat ik graag met hem aan de wandel zou gaan. Het deed me goed dat hij me gebeld had; voelde me behoorlijk onzeker zo op weg naar m'n verleden.
Was al met al verder dan ik dacht; de begraafplaats Westgaarde ligt aan de buitenrand van Nieuw-West; de laatste keer dat ik hier was, was veertig jaar geleden toen mijn oma werd begraven; twee generaties geleden.
Toen ik bij de aula aankwam zag ik dochter Arja door een deur naar binnen gaan en ik ging daar achteraan; verder niemand te zien. Maar wat bleek, ik was daardoor in de familiekamer terecht gekomen en ik werd vriendelijk begroet door Anneke die wel verbaasd was hoe ik in deze kamer terecht was gekomen; kennelijk de hand van Zeus.
Hierdoor kon ik mijn voormalige schoonfamilie, natuurlijk schoonmoeder ook begroeten en mijn deelname betuigen. Was goed.
Ook de dienst was goed; ik heb voluit mee kunnen zingen met de psalmen. Met trots hoorde ik Joke een herdenkingswoord aan haar opa uitspreken; hij had erg veel voor haar betekend. Arja hield ook een speech evenals twee andere kleinkinderen. Het was een heel mooie plechtigheid waarin het leven van vader goed werd herdacht. En toen het moment van de teraardebestelling. De naaste familie bleef achter; de anderen waaronder ik konden nog even bij de kist afscheid nemen. Ik heb stil bedankt voor alles wat hij gedaan had en liep behoorlijk geëmotioneerd terug naar de receptieruimte. Daar heb ik na lange tijd al mijn (schoon)kinderen en twee van mijn kleinkinderen gezien en gesproken. Ook met de anderen fijn gesproken. Al met al was het een heel fijne dag voor mij ondanks het droeve karakter dat een begrafenis natuurlijk kenmerkt. Ik denk er met warmte aan terug.
Was al met al verder dan ik dacht; de begraafplaats Westgaarde ligt aan de buitenrand van Nieuw-West; de laatste keer dat ik hier was, was veertig jaar geleden toen mijn oma werd begraven; twee generaties geleden.
Toen ik bij de aula aankwam zag ik dochter Arja door een deur naar binnen gaan en ik ging daar achteraan; verder niemand te zien. Maar wat bleek, ik was daardoor in de familiekamer terecht gekomen en ik werd vriendelijk begroet door Anneke die wel verbaasd was hoe ik in deze kamer terecht was gekomen; kennelijk de hand van Zeus.
Hierdoor kon ik mijn voormalige schoonfamilie, natuurlijk schoonmoeder ook begroeten en mijn deelname betuigen. Was goed.
Ook de dienst was goed; ik heb voluit mee kunnen zingen met de psalmen. Met trots hoorde ik Joke een herdenkingswoord aan haar opa uitspreken; hij had erg veel voor haar betekend. Arja hield ook een speech evenals twee andere kleinkinderen. Het was een heel mooie plechtigheid waarin het leven van vader goed werd herdacht. En toen het moment van de teraardebestelling. De naaste familie bleef achter; de anderen waaronder ik konden nog even bij de kist afscheid nemen. Ik heb stil bedankt voor alles wat hij gedaan had en liep behoorlijk geëmotioneerd terug naar de receptieruimte. Daar heb ik na lange tijd al mijn (schoon)kinderen en twee van mijn kleinkinderen gezien en gesproken. Ook met de anderen fijn gesproken. Al met al was het een heel fijne dag voor mij ondanks het droeve karakter dat een begrafenis natuurlijk kenmerkt. Ik denk er met warmte aan terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten