Van Wageningen naar het Nivonhuis De Bosbeek

Uitzicht vanaf het bankje bij de Renkumse beek

Vandaag weer een étappe van het Maarten van Rossumpad gelopen. Het is zo'n beetje het afscheid van het rivierengebied. We begonnen in Wageningen bij het busstation en kwamen op weg naar de wandeling langs die fantastische kaaswinkel daar in Wageningen. Roos kocht membrillo, een ingedikt fruitproduct gemaakt van kweepeer. Ik kocht een stuk kaas uit de Azoren zoals ik me eerder had voorgenomen. Die vulkanische grond moet goed zijn voor de kwaliteit van de melk dacht ik en dat moet je terugproeven in de smaak van de kaas. Thuisgekomen bleek die kaas inderdaad een diepe aromatische smaak te hebben!
We liepen weer richting van de rivier; een verstild rivierenlandschap met een steenfabriek ging over in de Wageningse berg die zo'n veertig meter boven de rivier uitsteekt; prachtig uitzicht op de rivier. We waren hier onlangs nog geweest tijdens ons bridgeweekend in Nol in 't Bosch.
We namen afscheid van de rivier en gingen het bos in, richting Nol in 't Bosch. Nu herinnerde ik me weer dat het Maarten van Rossumpad daar langs kwam en dat we ons daarom hadden voorgenomen om deze hele wandeling te gaan lopen. Bij Nol wilden we een kop chocolade nemen, maar er was helemaal niemand van de bedieing zodat we na een kwartiertje maar weer verder gingen. Langs de Renkumse beek waar we even op een bankje hebben genoten van het uitzicht.
De route vervolgd tot het Nivonhuis De Bosbeek. Vandaaruit zijn we naar station Ede-Wageningen gelopen.