Kaviaar voor Roos

Roos met het piepkleine
bakje kaviaar

Toen we gisteren na de wandeling op het station aankwamen hebben we nog even een harinkie gescoord. In het dorp is heden "de gele sticker actie", ook bij de Volendammer viswinkel. Ik vroeg wat dat nou inhield zo'n actie. De jongedame die ons bediende zei dat er dan wat in de aanbieding was: drie lekkerbekjes voor 6 euro. De baas van de winkel zei dat de kaviaar in de aanbieding was; tachtig euro voor 30 gram. "Ammenooitniet", ontsnapte direct aan de haag mijner tanden.
Roos was aanzienlijk minder terughoudend en had het wel weer eens willen savoureren. Nu hebben Anneke en ik van Roos ooit, ter gelegenheid van de koop van ons huis in de Hoflaan een bakje echte kaviaar gekregen en dat heb ik altijd een heel bijzonder gebaar gevonden.
Onze wegen scheidden; Roos ging naar huis en ik ging naar de sportschool om de armen nog even aan het werk te zetten. Ik had nog geen vijftig meter gefietst toen ik terugkwam op mijn besluit en tot verrassing van de baas van de viswinkel kwam ik voor zo'n piepklein bakje kaviaar. Kostte geen 80, maar "slechts" 75 euro.
Ik heb het na afloop van de fitness direct bij haar gebracht en afgesproken dat ik met een fles gekoelde Muscadet de Sèvre et Main - een kurkdroge wijn die prima voor dit soort gelegenheden geschikt is - het kaviaarfestijn luister zou komen bijzetten.
Zorgvuldig, lepeltje voor lepeltje hebben we de kaviaar weggelepeld. Smaakte als zoute haring vond ik. Maar het gebaar werd gewaardeerd!