Gewandeld door Parijs

De gebochelde krijgt een slok water

Door gebruik te maken van de TGV hadden we feitelijk een extra dag Parijs. Onze planning was eigenlijk om het ROdin museum en het Musée d'homme te gaan bezoeken en aangezien dat laatst genoemde in de richting van de Porte Maillot, vertrekpunt van de Flixbus ligt, hadden we dat voor morgen gepland. Het was vandaag prachtig weer in Parijs en dus alle reden om eens lekker door de stad te gaan lopen aan de hand van het hotel-plattegrondje dat we steeds hanteren; staan wel niet alle kleinere straten op, maar je kunt je er prima op oriënteren en het is niet zo groot.
Via de Jardin des Plantes waar ons hotel vlakbij lag liepen we terug naar de binnenstad en crossten er vrij willekeurig doorheen. Natuurlijk ergens gezellig geluncht in de buurt van het museum van Victor Hugo de grote schrijver van "De klokkeluider van de nôtre dame". In het voormalig woonhuis van de schrijver was een forse hoeveelheid van zijn parafernalia opgesteld alsmede een aantal schilderijen waarvan er eentje de kern van het beroemde boek goed vatte: een beeldschone dame geeft de trieste gebochelde een slok water terwijl deze geketend en bespot wordt door een wanstaltige menigte. Overigens moest ik mijn intellectuele Roosje vragen naar het verhaal van de klokkeluider want dat boek ken ik slechts van naam.

Wat we onderweg ook zagen: een ambachtelijk kunstwerk
van een patissier. Een étalage om te watertanden.

Ook de heringerichte sterfkamer van Victor Hugo was in het museum aanwezig; ik vond het behoorlijk imposant en wil het beroemde boek ook gaan lezen.
Uiteindelijk zijn we afgezakt naar het restaurant waar we de laatste keer in Parijs zo ontzettend lekker hadden gegeten. Helaas, andere eigenaar, andere kok ongetwijfeld, kortom, het viel nogal tegen.
Met de metro terug naar het hotel; dat is toch wel een heel plezierig vervoermiddel in zo'n grote stad. Ik had geen puf meer voor een afzakkertje in een van de gezellige tentjes hier in het quartier latin.