|
Kerkje van Salinas |
We hadden het vrijdag ook al geprobeerd om Salinas te bereiken, een klein plaatsje verderop aan de kust; de naam Salinas slaat op de zoutwinning aldaar. Waren we vrijdag door de harde wind en de regenbui in combinatie met het optimistisch gedrag van de winterse Canarias-tourist koud en nat omgedraaid en neergestreken in een warm établissement, daar haalden we vandaag, gekleed in wintertooi en winddicht regenjack Salinas wel. We kunnen tot heden niet anders concluderen dat Fuerteventura geen vakantieparadijs is; van de tot nu toe bezochte Canarias eilanden is dit de minst aantrekkelijke. De wandeling naar Salinas voert eerst door grote hoeveelheden eenvormige apartement-complexen en vervolgens door een volstrekt desolaat landschap. Alleen de pracht van de woeste oceaan is weergaloos. In Salinas een alleraardigst kerkje waar we even voor de wind zijn gaan schuilen. Helemaal op z'n "zeemans" ingericht met een halve boot waarop een Maria en een doopvont, gesteund door houten dolfijnen; best mooi. Wat kleingeld in het offerblok gedaan en verder gelopen richting El pozo negro. Toen dat ook achter de volgende heuvelrij niet opdoemde zijn we maar omgedraaid en weer richting uitspanning met puntillitas gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten