Gisteren in het vliegtuig op weg naar Fuerteventura zaten we op de vrijwel achterste rij met achter ons een jong stel dat buitengewoon luidruchtig met elkaar zat te praten. Toen ik vroeg of het wat zachter kon, waren ze heel verbaasd: "we praten helemaal niet hard". Ik probeerde te lezen en na mijn vraag leken ze ook wel hun best te doen om wat zachter te praten, maar gedurende vrijwel de hele vlucht bleven ze maar kakelen.
Vanaf het vliegveld hadden wij een taxi genomen om voor de meute uit in te kunnen checken in het hotel en vast lekker in de zon te gaan liggen. Ongeveer een drie kwartier na ons kwamen de eerste andere bewoners van ons complex aan en onze buren waren, u raadt het al, die jonge luidruchtige mensen van achter ons in het vliegtuig; geen kwaaie lui hoor, maar wel erg luidruchtig en naar bleek in het bezit van muziekapparatuur.
Schiet mij iets te binnen van vroeger, nog uit de tijd dat ik met Lien was getrouwd en op de Jan Hanzenstraat woonde; een wat ouder, gehorig huis. Wij hadden geluidsversterking, waren de jongsten in onze wooneenheid van vier woningen en draaiden veel van wat in de oren van anderen geklonken moet hebben als: "kolere muziek". Ik weet nog dat we een keer bij onze bovenburen op visite waren en vroeg toen wat dat toch voor geluid was dat ik steeds hoorde. Dat bleek de ventilator te zijn van onze eigen keuken. En ze hadden veel last van onze muziek maar hadden daar nooit iets van gezegd: "we dachten dat jullie maar één plaat hadden", zei de buurvrouw.
Vriendelijk zijn ze zonder twijfel onze gelukkig tijdelijke vakantiebuurtjes, maar ze maken wel erg veel kabaal met muziek en harde stemmen en het is hier in deze vakantiebungalowtjes wel erg gehorig allemaal. Ze hebben plezier. Ik beschouw het maar als genoegdoening van wat ik destijds mijn buren in de Jan Hanzenstraat heb aangedaan met de helse herrie die wij maakten met onze geluidsversterking in zo'n ouderwets huis dat daar niet op gemaakt is.
Vanaf het vliegveld hadden wij een taxi genomen om voor de meute uit in te kunnen checken in het hotel en vast lekker in de zon te gaan liggen. Ongeveer een drie kwartier na ons kwamen de eerste andere bewoners van ons complex aan en onze buren waren, u raadt het al, die jonge luidruchtige mensen van achter ons in het vliegtuig; geen kwaaie lui hoor, maar wel erg luidruchtig en naar bleek in het bezit van muziekapparatuur.
Schiet mij iets te binnen van vroeger, nog uit de tijd dat ik met Lien was getrouwd en op de Jan Hanzenstraat woonde; een wat ouder, gehorig huis. Wij hadden geluidsversterking, waren de jongsten in onze wooneenheid van vier woningen en draaiden veel van wat in de oren van anderen geklonken moet hebben als: "kolere muziek". Ik weet nog dat we een keer bij onze bovenburen op visite waren en vroeg toen wat dat toch voor geluid was dat ik steeds hoorde. Dat bleek de ventilator te zijn van onze eigen keuken. En ze hadden veel last van onze muziek maar hadden daar nooit iets van gezegd: "we dachten dat jullie maar één plaat hadden", zei de buurvrouw.
Vriendelijk zijn ze zonder twijfel onze gelukkig tijdelijke vakantiebuurtjes, maar ze maken wel erg veel kabaal met muziek en harde stemmen en het is hier in deze vakantiebungalowtjes wel erg gehorig allemaal. Ze hebben plezier. Ik beschouw het maar als genoegdoening van wat ik destijds mijn buren in de Jan Hanzenstraat heb aangedaan met de helse herrie die wij maakten met onze geluidsversterking in zo'n ouderwets huis dat daar niet op gemaakt is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten