Heerlijk met m'n dikke pens in de zon |
Roos houdt ook wel van de zon maar is toch een stuk ongeduriger dan ik; zij wil ook in dat soort streken graag wandelen; ik wandel graag in onze eigen streken, in NL of in de Eifel; goed gemarkeerde wandelingen, GPS-tracks, goede busverbindingen en onderkomens.
"En is dat nou wel gezond?", vraagt de lezer zich af. Tja, eigenwijs als ik ben heb ik mij niets aangetrokken van al die verhalen over het gevaar van de huid bloot stellen aan de zon. Maar ... ik zorg er wel voor dat ik nooit verbrand! En ik blijf ook nooit erg lang achter elkaar in de zon zitten; gaat me ook vervelen, maar wel graag enkele keren een half uurtje; heerlijk gewoon die koestering. Door ook 'swinters de zon op te zoeken blijf ik altijd wel enigszins getint, zodat m'n huid nooit dat bleek-witte aspect krijgt zoals vooral Engelsen dat kunnen hebben. Die zie je soms in van die subtropische oorden dat je de blaren bij wijze van spreken al na vijf minuten ziet opkomen. Dàt is slecht voor je huid. Maar als je ervoor zorgt dat je huid altijd wat gepigmenteerd is dan verbrand je niet en mijn redenatie is dat het verdedigingsmechanisme ervoor zorgt dat je weinig kan overkomen; je hebt het niet voor niets.
Ons verblijf in Caleta de fuste |
Dat urenlang, ingesmeerd met al die chemische rommel in de zon liggen lijkt mij overigens buitengewoon ongezond; dat zou ik niet willen propageren!! Een matig, liefst dagelijks zonnebad lijkt mij het optimum. En trek gewoon een T-schirt aan i.p.v. die idiote smeerseltjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten