Mijn vader heeft altijd beweerd dat zijn huid niet tegen nat scheren kon; hij zou er een rode schrale huid aan overhouden. Ik heb dat natuurlijk nooit kunnen constateren want hij had altijd een elektrisch scheerapparaat, een Braun met zo'n bromgeluid. Maar zolang ik mij kan herinneren had hij zijn scheerapparaat altijd in het doosje van zijn eerste elektrische apparaat: de Philishave; zo'n bruin doosje, door het jarenlang dagelijks gebruik volkomen versleten en met cellotape en later met duct tape in elkaar geflanst. Waarom hij er zo aan gehecht was heb ik hem nooit gevraagd: zijn scheerapparaat zat gewoon in dat ouwe doosje.
En nou was ik met Roos in "het scheermuseum" van Workum: een kapperszaak waarvan de eigenaar als hobby van alles dat met scheren en knippen te maken had verzamelde. Een keur aan snorrekoppen, voor de duidelijkheid, dat zijn mokken met een contraptie erin waardoor je (eventueel enorme) snor niet nat wordt; een keur aan veiligheidsscheermessen, scheerzepen (waaronder de ouderwetse gulden hand zeep), van alles lag en stond er; ontzettend leuk. En bovenop een kast stond, u raadt het al, zo'n Philishave doosje. Natuurlijk moest ik dat fotograferen voor deze Weblog.
 |
| Uitstalling in het scheermuseum |
Mocht u in het prachtige stadje Workum komen, bezoek dan niet alleen het Jopie Huisman museum en ook niet alleen slager Blom, maar vooral ook het scheermuseum! Het kan niet missen, zo klein is Workum. En soms is er ook een expositie in de imposante kerk van Workum.
En loop ook even door het steegje Tillefonne en ga op het bruggetje staan kijken over het landschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten