18 februari 2024

Sinaasappels persen met Joris

 

Met Marijn op schoot

Gisteren een hele drukte voor een bejaarde, Peter en Jessica met hun twee jongetjes kwamen vandaag bij mij op de flat. Ze moesten eerst ergens op visite hier ergens in de buurt en daarna bij mij lunchen en een wandeling door het bos. Eind van de ochtend werd ik gebeld door Peter: "Jessica had honger en of we dan snel iets konden eten en daarna de wandeling", nou dat had ik snel voor elkaar en daar kwamen ze met z'n viertjes. Boterhammetje was snel verorberd, schone luier en op naar het bos. Wat ik al vreesde, al vrij snel had Joris geen zin meer om verder te lopen en Peter die ook Marijn al in een draagzak op z'n buik had was niet zo goed om ook Joris nog op z'n nek te nemen. Allemachtig dat zou ik ook vroeger niet volgehouden hebben. Even later wilde hij er weer van af en dat ging zo enige tijd door. Ik begon m'n geduld te verliezen maar kon gelukkig even met Roos vooruit lopen om wat af te koelen. Uiteindelijk kwamen we weer bij de flat terug en langzamerhand ging ik ook de avondmaaltijd toebereiden, frietjes bakken en de groenteschotel afmaken, die was goed gaar geworden. O ja, onderweg terug realiseerde ik me dat deze groenteschotel nog opstond dus met gezwinde pas ging ik terug naar de flat, maar er was gelukkig niets aan de hand, het pruttelde nog gezellig en was lekker gaat.
Sinaasappels persen met Joris

Speciaal voor Jessica had ik draadjesvlees gemaakt, vindt ze zo lekker. Marijn was weer uitgerust na een slaapje op vaders' borst en hij at een hapje mee bij mij op schoot. Joris zat van z'n vlees en frietjes te smikkelen. Ach zo verliep de middag verder. Vlak voordat ze weg zouden gaan realiseerde ik me dat ik nog perssinaasappelen had ingeslagen speciaal om samen met Joris uit te persen net als enige tijd geleden, toen hij door het geluid van de pers dacht dat ik de sinaasappelen uitperste in de wasmachine. Samen hebben hij en ik de klus geklaard. Leuk met die kleine handjes onder je eigen handen. Ging erin ook bij vader Peter. Het was inmiddels tijd voor de kinderen om naar huis te gaan, we kregen even later al een foto van een slapende Joris in de auto.

Geen opmerkingen: